34. In Festo Pentecostes.

la. Quinquagena lux illuxit,
Ex quo surgens suos duxit
Christus ad coelestia,

1b. Reseravit ibi caelum,

Sed hic solvens legis velum
Patefecit invia.

2 a. Doctor spirans ab aeterno,

Die splendens hodierno

Repentino munere,

2 b. Fluxum cordis et timorem
Sacram tersit per amorem
Novo dato foedere.

3 a. Non hic Sina tectus nube,
Non hic terror, non hic tubae,
Non hic micant flumina,

3b. Sed iguitae linguae dantur,
Ut ignita proferantur
Doctrinarum fulmina.

4 a. Corda gaudent, voces sonant,
Linguae modos dulces donant
In Dei magnalia,

4 b. Sed loquelis tam diversos
Plebs insana putat mersos
Gravi tremulentia.

5 a. Quos objurgans obloquentes
Petrus verbo fraenat mentes
Fideli constantia

5 b. Et Joele teste docet,

Quod in laudem viros vocet
Spiritus praesentia.

6 a. Linguas pravae nationis

Circa turrem Babylonis
Confudit superbia,

6b. Sed hoc signo, quo prae-
statur
Omnis lingua, decoratur
Humilis ecclesia.

7 a. Praedicandus erat mundus,
Excolendus Christi fundus,
Jacienda semina ;

7 b. Ni communes essent linguae,
Non proferret solum pingue
Pretiosa germina.

8 a. Septiformis consolator,
Innocentum consecrator,
Peccatorum venia,

8 b. Vitae portus, fons amoris,
Sempiterni lux splendoris
Yiantium praevia.

9 a. Da cor rectum, fidem bonam,
Linguam tibi dare pronam
Sacrae laudis munia:

9 b. Ornet actus vita pura,
Propagetur jugi cura
Morum sanctimonia.

10 a. Tu, qui servos Jesu Christi
Nova luce perfudisti
Nova donans munera,

10 b. Nos transactos post labores
Inter vitae prossessorcs
Coelestis adnumera.