367. De sancto Nicolao.

1. Nicolao gaudeat

Barrus, ad quem transeat
Nostra spes et gloria.

2a. Victis Myrae censibus
Cessit laus Barensibus
Cum summa victoria.

2 b. Haec sacra translatio
Barorum confinio
Consolatur omnia.

3a. Virtus sancti spiritus
Hujus sancti transibus
Facta est praenuntia.

3 b. Pompatim conveniunt,
Barri dum recipiunt
Exspectata gaudia.

4 a. O beata Patera,

Quae lactentis ubera,
Quae juvenis merita
Prima est intuita:

4b. Ut lactens abstinuit,
Ut puellis adfuit.
Ut confecta vitia
Ejus lavit gratia.

5 a. Patres sequens
Templo frequens
Facto clamat,
Quod mens amat
Jesum super omnia.

5 b. Nutu Dei
Datur ei

Ores, quem pavit
Semper cavit,

Quod mens timet conscia.

6 a. Tunc Myream
Sed nunc eam,
Quam accedit,
Terram prodit

Operum per merita.

6b. Bia prius
Est illius
Insignita
Sacra vita

Sed honore subdita.

7 a. Ista corpus habet sacrum
Illa tantum simulacrum,
Tres urbes tria gaudia
Fuderunt in ecclesia.

7 b. Primo pastorem nutrivit,
Sequens illum sepelivit,
Translati custos tertia
Mundum replet laetitia.

8 a. O Nicolae confessor,
Sis pro nobis intercessor
Apud regem
Tuum gregem

Clementer concilia.

8b. Ut qui gregi, quem dilexit,
Pastor bonas jam surrexit
Oves suas
Atque tuas

Mundet data venia.