234. De sancto Franciseo.

1 a. Salve, fratrum dux minorum,
Doctor vitae, via morum,
Vas coelestis gloriae,

1b. Tu sigillum summi ducis,
Quod incidit clavis crucis
Manus sapientiae.

2 a. Salve, decus pauperum,
In quo Christus iterum
Monstrat sua vulnera.

2 b. Tu Christi signaculum,
Crucifixi speculum,

Fulgens plus quam sidera.

3 a. Tu parvus et humilis,
Cujus lingua fertilis
Tres flores parturiit,

3 b. Per tuum consilium
Virginale lilium
Loca clausa petiit.

4 a. Signa probant te beatum,
Cujus ossa sanitatum
Vaporant dulcedinem,

4b. Quot sunt morbi, tot medelae,
Visus, gressus et loquelae
Praebes plenitudinem.

5 a. Tu liber intus et foris
Scriptus, gesta Salvatoris
Est libri materia,

5 b. In quo sanguis agni claret,
Orbis totus hic apparet
Et patrum magnalia.

6 a. Crucem praefers specialem,
Nec in terris habet talem
Sanctus nec in patria ;

6 b. Novi clavi lateris,
Vulnus novi sideris
Probant privilegia.

7 a. Palmam sibi roseam
Solo voto vendicat,
Dum non timens rompheam
Sarracenis praedicat.

7 b. Defunctos vivificat,

Nova membra construit,
Leprosos purificat,

Quos hic non abhorruit

8 a. Salve templum pietatis,
Qui totius trinitatis
Es imago nobilis,

8 b. Verbi tamen crucifixi
Speciali, quem praedixi,
Cruci valde similis.

9 a. O Francisce, lux solaris,
Crucifixo singularis,
Jam cum Christo gloriaris
In choro coelestium.

9 b. Supra astra situs poli
Miserere tuae proli,
Virgo, quam docebas coli,
Placet nobis filium.

10 a. Latus rubens, nova rosa,
Pii cordis fuit glosa,
Tu sis nobis vitae via,
Tu pro nobis semper pia
Prode Christo stigmata.

10b. Jesu, summae fili matris,
Serva prolem tanti patris,
Hic consortes tuae crucis
Fac nos et post verae lucis
Perducas ad sabbata.