209. De ss. Crispino et Crispiniano.

la. De radice verae vitis
Pullulavit palmes mitis
Odoris fragrantia,

1b. Flore vernans fructu dulcis,
Quem in hujus terrae sulcis
Fixit Dei gratia.

2 a. Hic est sanctus vir Crispinus
Et cum eo vir non minus
Digna dignus laurea,

2 b. Per quos hujus regionis
Coli coepit a colonis
Carnis Christi vinea.

3 a. Ante regis torvos vultus,
Quem delectat Jovis cultus,
Mente stant intrepida

3 b. Assertores legis novae,

Ut in Christum spreto Jove
Corda credant perfida.

4 a. Praedicata fide foris
Victum intus in sutoris
Promerentur cellula,

4b. Ne fidelis sermo fictus
Videatur causa victus,
Quem non praestat subula.

5 a. Gloriantur stringi loris
Nec in vocem vis angoris
Prorumpit interea,

5 b. Dum injustus rex injuste
Torquet justos, caedit fuste,
Descendit in troclea.

6 a. Sudes inter ungues mitti
Patiuntur non inviti
Non edentes murmura,

6 b. Horret cutis jussa tolli
Dura manu dorso molli
Nuper usa purpura.

7 a. Vincti saxis in abyssi
Congelato fluctu missi
Servantur ab anxona;

7 b. Cujus ripe restituti

Laudem summae dant virtuti
Voce menti consona.

8 a. Stridet adeps in lebete,

Ubi fortes sunt athletae

Flamma frixi subdita,

8 b. Quibus pice, plumbo coctis
Post unius cursum noctis
Amputantur capita.

9 a, Pressa prelo tam crudeli,
Dum redundat elivo preli
Sanguinis vindemia,

9 b. Coeli patent apothecas
Animasque sine faece
Admittunt cum gloria,

10. Cum solemni Alleluja.