66

Κεφαλή τῶν πάντων ἔστι καί ἱμάτιον καί δόξα. Κεφαλῆς χωρίς δέ σῶμα καί νεκρόν καί ἄπνουν ἔστι. Σῶμα δέ χωρίς χιτῶνος πῶς οὐχί γυμνόν ὑπάρξει; Ἀρεταί χωρίς ἀγάπης ἕωλοι, ἀνωφελεῖς τε˙ καί γυμνός τῆς θείας δόξης, ὁ μή ἔχων τήν ἀγάπην, ἀρετάς κἄν πάσας ἔχῃ, ἵσταται γεγυμνωμένος, καί τήν γύμνωσιν μή φέρων κρύπτεσθαι μᾶλλον ἐθέλει. Τήν αἰσχύνην γάρ ὡς ἔχων ἔχει καί τήν καταδίκην καί «οὐκ οἶδά σε» ἀκούει παρά τοῦ κριτοῦ τῶν ὅλων. Ἦλθεν ἐπί γῆς ὁ κτίστης, ἔλαβε ψυχήν καί σάρκα, ἔδωκε δέ Πνεῦμα Θεῖον, ὅπερ ἔστιν ἡ ἀγάπη. Εἰ οὖν βούλει καί εἰ θέλεις τοῦ λαβεῖν τό Θεῖον Πνεῦμα, (112) πίστευσον Θεῷ τελείως, ἄρνησαι σαυτόν ὡσαύτως, ἐπί ὤμων ἀδιστάκτως ἆρον τόν σταυρόν καί λήψῃ˙ θάνον τῇ προθέσει, τέκνον, ἵνα μέτοχος γενήσῃ τῆς ζωῆς τῆς ἀθανάτου! Μή πλανήσωσί σε πλάνοι ταῖς αὐτῶν ψευδολογίαις, μετά θάνατον λαμβάνειν τήν ζωήν τούς τελευτῶντας˙ μή πεισθείς καταμελήσῃς καί ζωῆς οὐ μεταλήψῃ! Ἄκουσον Θεοῦ τούς λόγους, ἄκουσον τῶν Ἀποστόλων, ἄκουσον τῶν διδασκάλων, τῶν ἐπί τῆς ἐκκλησίας, τί Χριστός βοᾷ καθ᾿ ὥραν.