Congregatio de Causis Sanctorum 487

Margarita adhuc uti aegrorum ministra, exemplum Florenciae Nightingale sequens, cum mulieribus sociis voluntariis iter arripuit ad peninsulam Cri- meam, ubi bellum grassabatur.

Ibi cognoscere potuit catholicas Moniales a Misericordia, quae praesertim ad curam militum vulneratorum ex Hibernia provenien tium se dedicabant. In hac occasione tam commota fuit ab earum pietate ac deditione ut con- fessionem Anglicanam desereret et fidem Catholicam complecteretur. Novit etiam miseras conditiones nosocomiorum castrensium, omni genere mundi- tiae ac verecundiae expertium. Non destitit has conditiones ad competentes auctoritates deferre: eius testimonium se convertit in scribendo librum, qui postea suum momentum habuit ad sanitatem reformaturam.

Post eius regressum in Angliam, anno 1855 vitam suam ad servitium pauperum consecrare statuit. Prosecuta est etiam in libris evulgandis, trac- tans praesertim et de persecutionibus contra Catho licos in Anglia, et de doc- trinae Catholicae propagatione. Archiepi scopo Vestmonasteriensi Henrico Edoardo Manning favente ac quibusdam patribus Iesuitis auxiliantibus, anno 1872 Francisca Margarita Taylor Institutum fundavit ad curam infirmorum et assistentiam pauperum deditum, cui ipsa Pauperum Ancillarum Matris Dei titulum dedit. In ipso Instituto Serva Dei Magdalenae a Sacro Corde nomen assumpsit. Post propagationem sororum in suburbiis popularibus Londinii, moniales primam earum exteram domum in civitate Carrigtwohill, in Hibernia, aperuerunt et anno 1866 communitatem consederunt in Urbe Roma, ubi Famula Dei Summum Pontificem Leonem XIII cognoscere ac cum eo congredi potuit.

Delineatio spiritualis Servae Dei clarescit propter constantem veritatis ac perfectionis investigationem. Etiam inter religiosas aut sociales conten- tiones eius temporis, illius vita spiritualis robustior et profundior fiebat, perveniens ad solidam maturitatem, quae se omnino expressit in semetipsam ad Dominum tribuendam, Ei magno amore et generositate serviens.

Mater Magdalena a Sacro Corde, submersa in oratione et contemplatio- ne Cordis Christi, penitus intellexit mentem quae eam animabat: humanas aerumnas lenire, quae impedimentum ponunt ad comprehensionem divini amoris erga omnes homines. Has difficultates Serva Dei diu experta fu- erat cum infirmos curaverat. Quamobrem statuit novum Institutum fundare. Immo, etsi ipsa affecta fuit ab aegritudine, opus suum usque ad finem com- plere non praetermisit, obviam veniens eiusdem saeculi necessitatibus, se de- dicans hominibus magis vulnerabilibus et valorem tribuens omnium dignitati.