153

θείων μυστηρίων πλοῦτον, ὅν δωρεῖται ὁ ∆εσπότης τοῖς ἐμπόνως ἐκζητοῦσι καί παντός τοῦ κόσμου λήθην καί τῶν ἐν αὐτῷ πραγμάτων ἐναργῶς προσκτησαμένοις. Ὁ γάρ ἐκζητῶν ἐκεῖνα ὁλοψύχῳ προαιρέσει, πῶς οὐχί τῶν τῇδε πάντων ἀληθῶς ἀμνημονήσει καί γυμνόν τόν νοῦν ἐκ τούτων κτήσεται καί πάντων ἔξω εὑρεθήσεται εὐθέως μόνος; Ὅν ἰδών ὁ μόνος Θεός μόνον δι᾿ ἐκεῖνον γεγονότα καί τόν κόσμον ἀρνησάμενον καί πάντα τά τοῦ κόσμου, μόνος μόνον εὑρηκώς ἑνοῦται τούτῳ. Ὤ φρικτῆς οἰκονομίας, ὤ χρηστότητος ἀρρήτου! Τά δ᾿ ἐντεῦθεν μή ἐρώτα, μή ἐρεύνα, μή ἐκζήτει! Εἰ γάρ πλῆθος τῶν ἀστέρων ἤ ὅλως ὑετοῦ σταγόνας (234) εἴτε ψάμμον ἀριθμῆσαι, ἀλλά καί λοιπῶν κτισμάτων τά μεγέθη τε καί κάλλη ἤ τάς φύσεις καί τάς θέσεις ἤ τάς τούτων τε αἰτίας, ὡς εἰσίν, οὐδείς ἰσχύσει ἤ εἰπεῖν ἤ ἐννοῆσαι, πῶς τοῦ κτίστου δυνηθείη ἐξειπεῖν τήν εὐσπλαγχνίαν, ἥν ἐνδείκνυται, μεθ᾿ ὧνπερ ἑνωθῇ ψυχῶν ἁγίων; Πάντως γάρ θεοῖ κἀκείνας τῇ ἑνώσει τῇ οἰκείᾳ˙ θεωθείσης ψυχῆς τοίνυν ὁ βουλόμενος τοῦ λέγειν τρόπους ταύτης ἤ τήν φύσιν, τήν διάθεσιν, τήν γνώμην,