160. De sancto Aichadro.

1. Laudes justi attollamus,
Nos qui ejus exsultamus
Solemni memoria.

2 a. Christus isto, iste Christo
Dum laudatur, honoratur,
Unum sunt concordia.

2 b. Ut cum Deo esset unus,
Venit sibi summum munus
Ex ipsius gratia.

3 a. Quod natura non concessit,

Ex gratia sibi cessit,
Nec baec fuit vacua.

3b. Si non eam praecessit me-
ritum,
Ipsi tamen demum estadditum
Opera, sancte, tua.

4 a. Hunc elegit ante mundum
Et in mundo fecit mundum,
Ut ditaret gloria,

4b. Quam adeptus prima stola,
Jam est factus coelicola
Coeli sibi patria.

5 a. Huic ad mundum fuit vena
Anscharius cum Hermena,
Insignis prosapia,

5 b. Vas honoris scholis datur,
Cujus doctor admiratur
Ingenium, studia.

6 a. Spreto mundo celat caelum,
Major mundo per hunc zelum
Amat spiritalia,

6 b. Manens secum petit dextra,
Vitam quaerit sed non extra,
Intrat in coenobia.

7 a. Cum sic fervet ad salutem,
De virtute in virtutem
Scandens ad sublimia,

7 b. Vocem audit haec monentem,
Nullum videt hoc dicentem,
Reddit his sequentia.

8 a. Postquam doctus est subesse,
Est coactus jam praeesse
Abbas in Gemetico,

8 b. Philibertus quem praecessit,
Cui non impar hic successit
Grege in Dominico.

9 a. Hostem pellit
Nec fefellit,
Quem praevidit,
Dum recidit
Arboris sterilia.

9 b. In tonsura
Contra jura
In scriptura
Peritura

Signo datur venia.

1 0a. Famulatu speciali
Sol subservit digitali,
Patent ergo signo tali
Aichadri merita.

10 b. Claro tectus globo ignis,
His et tantis fulgens signis,
Coelo, terra fit insignis
Vita Deo placita.

11a. Morte gregis contristatur,
Quae de coelo revelatur,
Sed angelus consolatur,
Quod defunctos subsequatur
Aeterna laetitia.

11b. Cujus sumus dono Dei,
Qui hunc nobis nosque ei
Loco junxit nunc fidei,
Jungat sorte speciei
In coelesti gloria.