161. De sancto Albino.

1. Ad te cuncta
tendunt lumina,

2 a. Qui coelos regis atque arva
nec non refraenans maria,

2 b. Quem laudat siderum corusca
splendore poli camera.

3 a. Succina

cantibus, phalanx, organa,
Albino jubila,

3 b. Inclita

concinens praesulis sacri
divina charismata.

4 a. Natu nobili
proles edita,
fide nobilior maxima,

4 b. Sancti spiritus

mox templum facta,
ardebat spiritualia.

5 a. Ut mitissima
ovis ruminans
divinas sententias,

5 b. Succum fundebat
intra nitida
spiritualem pectora.

6 a. Ardescit hinc anima
religionis jura,
fide plenissima succensa,

6 b. Agni velut hostia
hic laudis immolata,
Christo victima gratissima.

7 a. Atque specie rutilans
in facie angelica
ferebat dulcia famina,

7 b. Plebs facta quibus credula
amabat diva monita,
Deo sanctoque illustrata.

8. Hujus ut hic corporea
nobis salubriter
splendet praesentia,
coelo socia
sic fiat gloria.