163. De sancta Aldegunde.

1 a. Melbodense claustrum, gaude,

Aldegundis multa laude

Praeconiza gloriam,

1 b. Jam peccatis lumen claude,
Jam proscribas pulsa fraude
Fastus insolentiam.

2 a. Non tam carnis prosapiam
Sequantur quantum gratiam
Tantae matris filiae,

2 b. Quam Rachelem, immo Liam,
Martham simul et Mariam
Scimus multifarie.

3 a. Te praeventa visione
Solum sitit, Jesu bone,
Sortem sequens pauperum,

3 b. Argumentum ex Eudone,
Quem cum sua ditione
Sprevit tamquam miserum.

4 a. O quam digna laudibus,

Quae laudem non sapiens
Domum cum pauperibus
Reliquit ut sapiens.

4 b. Fusis tandem precibus

Trans Sambram confugiens
Angelicis manibus
Fulta nil fit patiens.

5 a. Stanti super alveum

Aqua pons efficitur,
Aqua replet urceum,
Aqua vinum bibitur.

5 b. Non urit vas aeneum

Sed nec vestis uritur,
Lux accendit cereum,
Quae de sursum mittitur.

6 a. Compos mentis redditur
Is, qui solet furere,
Et sanus efficitur
Puer surgens libere.

6 b. Agnus piscem nititur
A corvis eripere
Nec laedi permittitur
Aldegundis munere.

7 a. Te commendant actus isti,
Aldegundis, quae vidisti
Amandi, quem dilexisti,
Transitum ad patriam.

7 b. Comitata servum Christi
Christum ora, cui junxisti,
Ne ruamus casu tristi
Adepturi gloriam.