179. De sancto Audomaro.

la. Fluctuantes per hoc mare,
Sancte praesul Audomare,
Tuis salva precibus,

1b. Ne nos bostes et piratae
Conquassata spei rate
Demergant in fluctibus.

2 a. Sicut olim oves Christi
Tuo ductu direxisti
Ad coelestes pascuas.

2b. Sic hunc gregem, pastor bone,
In vivorum regione
Victurnm constituas.

3 a. Tu relicto patris lare,
Felix exsul, regulare
Subisti coenobium:

3 b. Sic ad plenum elimatus
Satis digne praesulatus
Conscendisti solium.

4 a. Gratulentur votis plenis,
Qui de terris alienis
Tantum habent exsulem,

4b. O felices illae plebes,
Quibus nostrae spei lebes
Talem dedit praesulem.

5 a. Ave, pater reverende,
Veni clemens et intende
Gregis ad subsidium ;

5 b. Te ductore sic regamur,

Quod directe gradiamur

Ad perenne gaudium.

7 a. Per mare rubrum
iter siccum pandit
virga praedicta
manu ipsius,

7 b. Dum clericorum
vitam strictam docet
sancta regula
per ipsum data.

8 a. Haec omnem
lasciviam respuit
et ad Christi formulam
configurat clericos,

8 b. Dum vitam

communem instituit,
a Christo discipulis,
per hos clero traditam.

9 a. Hanc regulam

tamquam virgam Aaron

tamquam nullius honoris

contemnit

elatus globus Abiron:

9 b. Sed qui virgae
flores dedit aridae,
ad sui honorem
reformat
communis vitae decorem.

10 a. Igitur

te sancte poscimus

Augustine,

ut, qui viam

regiam praeostendisti,

10 b. Per illam

et nos obtineas

pervenire

sub ducatu

tuo, quo tu pervenisti,

11. Egregie Philochristus.