178
τῆς τοῦ Πατρός μου ἔσονται εἰς αἰῶνας αἰώνων˙ ἀμήν.
ΛΓ'.
Περί θεολογίας˙ καί ὅτι οἱ τό κατ᾿ εἰκόνα φυλάξαντες τάς πονηράς δυνάμεις τοῦ ἄρχοντος τοῦ σκότους καταπατοῦσιν, οἱ δ᾿ ἄλλοι, οἷς ἐμπαθής ὁ βίος, ὑπ᾿ αὐτοῦ κρατοῦνται καί βασιλεύονται. (268)
Φῶς ὁ Πατήρ, φῶς ὁ Υἱός, φῶς τό Ἅγιον Πνεῦμα. Βλέπε τί λέγεις, ἀδελφέ, βλέπε μή παρασφάλῃς! Ἕν γάρ τά τρία φῶς εἰσιν, ἕν, οὐ κεχωρισμένον, ἀλλ᾿ ἡνωμένον ἐν τρισί προσώποις ἀσυγχύτως. Θεός γάρ ἀδιαίρετος ὅλως ἐστί τῇ φύσει, καί τῇ οὐσίᾳ ἀληθῶς ὑπέρ πᾶσαν οὐσίαν˙ οὐ τῇ δυνάμει τέμνεται, οὐ τῇ μορφῇ, οὐ δόξῃ, οὐ τῇ ἰδέᾳ, ὅλος γάρ ἁπλοῦν φῶς καθορᾶται. Ἐν τούτοις ἕν τά πρόσωπα, ἕν αἱ τρεῖς ὑποστάσεις˙ τά τρία γάρ ἐν τῷ ἑνί, ἕν τά τριά δέ μᾶλλον, τά τρία μία δύναμις, τά τρία μία δόξα, τά τρία μία φύσις γε, οὐσία καί θεότης. Αὐτά καί φῶς τό ἕν εἰσιν, ὅ φωτίζει τόν κόσμον, οὐχί τόν κόσμον, ἄπαγε, τόν ὁρώμενον τοῦτον - οὐδέ γάρ ἔγνωκεν αὐτόν, οὐδέ δύναται γνῶναι ὁ κόσμος ὁ ὁρώμενος οὐδ᾿ οἱ τοῦ κόσμου φίλοι˙ ὁ γάρ τόν κόσμον ἀγαπῶν ἐχθρός Θεοῦ τυγχάνει , ἀλλ᾿ ὅν αὐτός πεποίηκεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα αὐτοῦ καί καθ᾿ ὁμοίωσιν, κόσμον ἡμεῖς καλοῦμεν, (269) ὅτι κοσμεῖται ἀρεταῖς, ἄρχει τῶν ἐπιγείων, καθώς ἐκεῖνος τοῦ παντός ἔχει τήν ἐξουσίαν, καί βασιλεύει τῶν παθῶν τοῦτο τό κατ᾿ εἰκόνα καί ὑποτάσσει δαίμονας δημιουργούς κακίας, καταπατεῖ τόν δράκοντα, τόν ἀρχαῖον, τόν μέγαν, ὥσπερ στρουθίον εὐτελές˙ καί πῶς; Ἄκουσον, τέκνον! Ὁ ἄρχων οὗτος ὁ πεσών τοῦ φωτός τῇ στερήσει ἐν σκότει γέγονεν εὐθύς καί ἔστι μετά πάντων τῶν σύν αὐτῷ ἐξ οὐρανοῦ πεσόντων ἐν τῷ σκότει καί βασιλεύει ἐν αὐτῷ, τῷ σκότει, πάντων λέγω, τῶν κρατουμένων ἐν αὐτῷ δαιμόνων καί ἀνθρώπων. Πᾶσα ψυχή μή βλέπουσα φῶς τῆς ζωῆς τό λάμπον ἔν τε ἡμέρᾳ καί νυκτί ὑπ᾿ αὐτοῦ τιμωρεῖται,