203

δεχόμενος καί ἐκπληρῶν αὐτούς μέχρι θανάτου, οὐ μή μου κοινωνήσειε δόξης τῆς αἰωνίου, οὐ μή καταγήσεται σύν τῷ ἐσταυρωμένῳ, ἐμοί τῷ ὑπακούσαντι Πατρί μέχρι θανάτου, οὐ μή σταθῇ ἐκ δεξιῶν, οὐ μή συγκληρονόμος τῶν σταυρωσάντων ἑαυτούς γένηται ὁ τοιοῦτος. Λοιπόν μή παύσῃ νουθετῶν, λοιπόν μή παύσῃ κλαίων, λοιπόν μή παύσῃ τήν αὐτῶν ἐκζητῶν σωτηρίαν, ἵνα εἰ ὑπακούσωσι καί εἰ ἐπιστραφῶσιν, ἕξεις αὐτούς ὡς ἀδελφούς, κερδήσεις τά σά μέλη καί προσαγάγεις μοι αὐτούς ὑπηκόους γνησίους, ἵνα κἀγώ εἰσδέξωμαι διά σοῦ καί δοξάσω καί τῷ ἐμῷ σύν σοί Πατρί προσενέγκω ὡς δῶρα. Εἰ δέ μή ἀπαρνήσονται θελήματα οἰκεῖα, εἰ μή καταφρονήσουσι ψυχῶν αὐτῶν, ὡς εἶπον, εἰ μή νεκροί γνήσονται θελήμασιν οἰκείοις καί σοῦ ἐν τῷ θελήματι ζήσονται ἐν τῷ βίῳ διά τοῦ σοῦ τό θέλημα τό ἐμόν ἐκπληροῦντες, οὐκ ἀπολέσεις σου μισθόν, οὐ στερηθήσῃ τούτου, ἀλλά διπλοῦν σοι ἀνθ᾿ ἁπλοῦ τοῦτον ἐγώ παρέξω, ὅτι καί μή εἰσακουόμενος οὐκ ἀπέστης τοῦ λέγειν, ἀλλά καί μᾶλλον ἐμισοῦ καί μᾶλλον ἀπεστρέφου καί ἐβδελύσσου παρ᾿ αὐτῶν, ὡς ἐγώ ἐμισήθην ποτέ καί νῦν δέ δι᾿ αὐτῶν καί τῶν τούτοις ὁμοίων. ∆ιά τοιούτων βούλομαι ἔργων με θεραπεύειν, διά τοιούτων σπούδαζε καί τῶν τούτοις ὁμοίων εὐαρεστεῖν μοι˙ τούτοις γάρ ἐπευφραίνομαι λίαν. Μή προτιμήσῃς τό ἀργεῖν μηδέ προκρίνῃς ὅλως ὑπέρ ψυχῆς ὠφέλειαν ἄλλο τι τῶν ἐν κόσμῳ. (306) Τί γάρ ὠφεληθήσεται ὁ κερδαίνων τόν κόσμον ἤ ὁ τούς ὄντας ἐν αὐτῷ παιδεύων ἤ διδάσκων ἤ καί ὁ σῴζων ἅπαντας, εἰ μή καὐτός σωθείη; Τίς οὖν ὑπάρχει, εἴτε πῶς ἄλλους σώσας οὐ σώσει τήν ἑαυτόῦ ὁ ἄθλιος ψυχήν, ἀλλ᾿ ἀπολέσει; Ὁ παραλύων ἐντολήν ἐμήν ∆εσπότου πάντων καί οἱονεί καταπατῶν καί δι᾿ αὐτῆς ἐκβαίνων καί παραβαίνων νόμους μου, ὑπερπηδῶν προστάξεις καί τῆς αὐλῆς τῶν ἐντολῶν καί φραγμοῦ τούτων ἔξω γενόμενος, εἰ σώσειε κόσμον καί τούς ἐν κόσμῳ, ξένος ἐμοῦ καί τῶν ἐμῶν πόρρω προβάτων ἔσται, καί μάλιστα ὡς τόν φραγμόν τῆς αὐλῆς καταλύσας καί τοῖς προβάτοις ἔξοδον, οὐκ ἐκ τῆς θύρας μόνης,