208. De ss. Cosma et Damiano.

la. Dies adest reverenda,
Dies votis amplectenda,
Dies digna laudibus,

1b. Diem Deus hanc sacravit.
Qua praesentes aggregavit
Martyres martyribus.

2a. Isti fratres sunt natura,
Fide, poenis, sepultura,
Signis et potentia.

2 b. Quos gemellos mater fudit,
Hos coaequat, hos concludit
Meritum et gloria.

3 a. Ars istorum medicina,
Quorum fuit disciplina
Pretium respuere,

3 b. Gratis datum gratis dabant
Et sic manus conservabant
Immunes a munere.

4 a. Vim medendi, qua pollebant,
Ex coelesti obtinebant
Dono, non ab homine,

4b. Ars humana, vis herbarum
Cito fallit, prodest parum
Sine sacro flamine.

5 a. Qui salutem dat aegroto,
Sed ex parte, non ex toto,
Non est artis optimae

5 b. Ars, quam docet sacrum flamen,

Confert aegris medicamen

Corporis et animae.

6 a. Claudas, surdus, mutus, caecus
Sanabantur, quin et pecus
Horum beneficio.

6b. His cesserunt cuncta rite,
Daemon, tortor, crux, sagittae,
Lapis, mors, perditio.

7 a. Consummatos fine pari
Jussit simul tumulari
Vox cameli nuntia,

7 b. Sic in terris praedicatur,
Sic in coelis coronatur
Martyrum victoria.

8 a. Pater, pastor, rex cunctorum,
Nutri, serva, rege chorum,
Ut sequamur vota, quorum
Fruimur praesentia.

8 b. Vobis Cosma, Damiane,

Grex a somno surgens mane
Verae vitae vero pane
Vivat vestri gratia.