211. De sancto Cuthberto.

1. Alme concrepent
sonore linguae
Alleluja,

2 a. Odis organicis
harmonizando eja

2 b. Mira mirifice

(eja) Cuthberti insignia

3 a. Clara, coeligena

vernat qui coelipotens
inter astra,

3 b. Orbe signipotens
pollet apostolica
et per gesta.

4 a. Infantia

cujus sacra virtutum
habuit primitiva
crepundia ista.

4 b. Miridica

pusioli parvuli
triennis praedixerat
tenera lingua

5 a. Inthronizandum cathedra
sacra praesulem
cleri laude veneranda.

5 b. Hoc infulatus munere
primo culmina
post pervenit ad majora.

6 a. Arcanus arce
missus ab alta
Raphael adest
huic lampabilis (huic),
digna ferens remedia
languido genu
imponenda.

6 b. Hinc lunigera
nocte profunda
jam noctiundus [sic]
ferri viderat
Aidani animam
pompa triumphi
super astra.

7 a. Monazonta
fit hinc rutilis
sola considerans
theorica

7b. Ac delato
sibi meruit
pasci obsonio
per supera.

8 a. Et dum tanta
luce fulguraret
Christi gemma
satis almicoma,

8 b. Gloriosa

sacer sublimatur
a popello
pontifex cathedra.

9 a. Hinc gaudet virgo laeta
hoc sponso ecclesia.

9b. Hinc fides Christi, hinc pax
alma Christi pullulat.

10 a. Laus ubique volat
juhar hoc
coeleste praedicans.
Comperta hac fama
adest caterva
morhifiua
cara captans remedia

10b. A Christi immensa
gratia

in isto rutilans.
Osculum quo dante
puer, quem mater
seminecem
detulerat, revixerat.

11a. Prophetica

qui dum gratia
noscit futura
ut praeterita,

11 b. Insignia
sua ultima
lingua praescia
praesignaverat.

12 a. Victor lauripotens
cum magna gloria

12b. Coeli hymnidicans
scandit ad curiam,

13. Claras ovans
ubique praesentia
Christi aeterna.