220. In Elevatione s. Elisabeth.

la. Super omnes una mitis,
Ortu magna Sunamitis
Duo ligna colligit,

1b. Et junctura fit lignorum,
Dum ducissa Thuringorum
Paupertatem eligit.

2 a. Prima, postquam senuit,
Praecursorem genuit,
Elisabeth fecunda ;

2b. Prolem edit geminam,
Masculum et feminam,
Elisabeth secunda.

3 a. Forma nuptis et imago,
Viro servit haec virago
Tamquam Sara subdita ;

3b. Quo defuncto, de nuptarum
Fructu laeta, viduarum
Transvolat ad merita.

4 a. Abyssus glonae

Abyssum invocat
In se miseriae,
Quae sese collocat
In loco flentium.

4 b. Luctus et gemitus
Est consolatio,
Paupertas spiritus
Felix possessio
Terrae viventium.

5 a. Miris fulget vita signis,
Plus mirandis mors insignis
Et honore multo dignis
Ad multorum commoda.

5 b. Habet vita vocem diam,
Fugam hostis, prophetiam,
Dulcem avis melodiam
Et signa multimoda.

6 a. Mors octonis in defunctis
Et in aegris claret cunctis
Ejus beneficium.

6 b. Auro mundo coxpus mundum
Collocatur in secundum
Propitiatorium.

7 a. Sic talentum super aurum,
Duplum legit sic thesaurum.
Gloriae divitias;

7 b. Sic oliva pietatis
Paradisi voluptatis
Fertur ad delicias.

8. Quo nos omnes, Jesu bone,
Tua dulci visione
Satiari facias.