221. In Inventione ss. Epiphanii et Isidori.

1. Laudemus Epiphanium
Demus mundum praeconium.

2 a. Pangat chorus noster melos,
Tangat dulcor cujus caelos.

2 b. Isidoro causa pari

Laus a choro debet dari,

3 a. Non funebri tragoedia
Sed celebri melodia.

3 b. Hi devote toti tui,

Christe, pro te sunt mortui.

4 a. Haec profecto plenissima
Ostenditur dilectio

4 b. Pro dilecto dum anima
Exponitur martyrio.

5 a. Sic Stephani debet cani
Egregium martyrium,

5 b. Militum Christi praevius
Meritum habet celsius.

6 a. Hujus latum os brachii
Ornat statum Bisuntii.

6 b. Magnificemus virginem,
Cujus habemus pectinem,

7 a. Crines, cingulum filii,
Sui cumulum gaudii.

7 b. Excedit rerum ordinem,
Quae dedit Deum hominem.

8 a. Innocentum reliquiae
Sunt augmentum laetitiae,

8 b. Ei sanguine baptizati
Sine fine sunt beati.

9 a. Haec praefata simul data
Sunt incolis Chrysopolis
A pio Theodosio.

9 b. O quam bonum fuit donum,
Quanta praesens ecclesia
Tanta habens jocalia.

10 a. Quorum adest solemnitas,
Horum juvet nos sanctitas,

10 b. Ut consequamur gratiam,
Adipiscamur gloriam.

11a. In qua verae divitiae
Sunt et verae deliciae,

11b. Fastigia, concordia,
Praeconia perennia.