220

ὤ μυστήριον τό πᾶσιν ἄγνωστον τοῖς ἐμπαθέσιν, ἄγνωστον τοῖς φιλοκόσμοις, ἄγνωστον τοῖς φιλοδόξοις, ἄγνωστον ὑπερηφάνοις, ἄγνωστον ὄντως ὀργίλοις, ἄγνωστον καί μνησικάκοις, ἄγνωστον τοῖς φιλασάρκοις, ἄγνωστον τοῖς φιλαργύροις, ἄγνωστον τοῖς φθονεροῖς τε, ἄγνωστον πᾶσι λοιδόροις, ἄγνωστον ὑποκριταῖς γε, ἄγνωστον καί γαστριμάργοις, ἄγνωστον τοῖς λαθροφάγοις (330) καί μεθύσοις τε καί πόρνοις˙ ἄγνωστον τοῖς ἀργολόγοις, ἄγνωστον τοῖς αἰσχρολόγοις, ἄγνωστον καί τοῖς ῥαθύμοις, ἄγνωστον τοῖς ἀμελοῦσι τῆς καθ᾿ ὥραν μετανοίας, ἄγνωστον τοῖς μή πενθοῦσιν ἀενάως καθ᾿ ἑκάστην ἄγνωστον ἀνυποτάκτοις, ἄγνωστον τοῖς ἀντιλόγοις, ἄγνωστον ἰδιορρύθμοις, ἄγνωστον τοῖς οἰομένοις εἶναί τι, μηδέν δέ οὖσιν, ἄγνωστον τοῖς καυχωμένοις, ἀλλά μή καί τερπομένοις ἐπί σώματος μεγέθει ἤ δυνάμει εἴτε κάλλει ἤ χαρίσματι ἑτέρῳ οἱῳδήποτέ σοι λέγω˙ ἄγνωστον τοῖς μή καρδίαν καθαράν προσκτησαμένοις, ἄγνωστον τοῖς μή αἰτοῦσιν ἐν θερμότητι καρδίας τοῦ λαβεῖν τό Θεῖον Πνεῦμα, ἄγνωστον τοῖς ἀπιστοῦσιν ὅτι δίδοται καί ἄρτι τοῖς ζητοῦσι Πνεῦμα Θεῖον. Ἀπιστία γάρ ἀπείργει