249. De sancto Gregorio.

la. Adest dies recolenda,
Dulci melo prosequenda.
Revehens solemnia

1b. Almi patris Gregorii,
Pontificis eximii,
Intrantis in gaudia,

2 a. Quae promisit Jesus dare
His, qui vellent se amare
Post mortis exsilia.

2b. Gregorius prae ceteris
Aetatis suae pueris
Literarum studia

3 a. Amavit et postposuit,
Quibus noceri potuit
Mundi lenocinia.

3 b. Vigebat in Gregorio
Duplex decus, religio,
Generis prosapia,

4a. Dulcis amor paupertatis
Cum despectu vanitatis,
Virtutum insignia.

4b. Hic defunctis parentibus
Magnis ditatus opibus
Struxit monasteria,

5 a. Quorum in uno clauditur,
Cui taudem praeficitur
Insignitus gratia.

5 b. Unde invitus rapitur,
Praesul orbi praeficitur,
Applaudit ecclesia.

6a. Olim scholis eruditus,
Nunc docet illum spiritus
Sapere coelestia.

61). Ore mellito loquitur,
Stilo morali graditur
Tangendo praecordia,

7 a. Qui sublevare nititur
Ad illa, quibus pascitur,
Coeli desideria.

7 b. Praesulis sacri precibus,
Monitis salutaribus
Peste inguinaria

8 a. Plebs Romana liberatur,
Virtus papae declaratur
Per mundi confinia.

8 b. Omnis pastor informatur
Rex cum clero gloriatur,
Ejus sapientia.

9 a. Offa carnis dominicae
Gregorio pontifice
A Dei clementia

9 b. Caro vere ostenditur,
Quae sanguine intingitur
Miranda potentia.

10 a. Precibus salutiferis
Trajanum ab inferis
Solvit et miseria,

10 b. Servus prudens et fidelis,
Dum sponsus redit e caelis,
Mente spectat sobria.

11a. Vigilavit Gregorius,
Vigilavit attentius,
Vigilat in gloria.

11b. Gloriose praesul Christi,
Placens Deo qui fuisti
In carnis praesentia,

12 a. Ad fluenta purissima,
Quae tua haurit anima,
Duc nostra collegia,

12 b. Ut abluta lacte pio
Laetetur nostra concio
In coelesti curia.