262

θάνατος ἀπαλλαγή τε τῶν κακῶν τοῦ βίου πάντων, τοῖς βιώσασι καλῶς δέ πρόξενος χαρᾶς ἀλήκτου καί τρυφῆς τῆς ἀϊδίου καί φωτός τοῦ ἀνεσπέρου. Ὅμως πρό τοῦ χωρισθῆναι ἐκ τοῦ σώματος, σοί λέγω, (392) βλέπε τάς εὐεργεσίας, βλέπε τάς οἰκονομίας, μάνθανε τάς δωρεάς μου. Ἐφανέρωσα τῷ κόσμῳ ἐμαυτόν καί τόν Πατέρα καί ἐξέχεα πλουσίως τό Πανάγιόν μου Πνεῦμα ἐπί πᾶσαν ὄντως σάρκα, καί τό ὄνομά μου πᾶσιν ἀπεκάλυψα ἀνθρώποις, καί τοῖς ἔργοις, ὅτι κτίστης καί δημιουργός ὑπάρχω, ἔδειξα καί νῦν δεικνύω πάντα, ἅ ποιῆσαι ἔδει, ἀμήν.

Ν∆'.

Ὅτι ἑκάστῳ τῶν ἀνθρώπων δέδωκεν ὁ Θεός προσφυῶς καί πρός τό συμφέρον τό χάρισμα διά Πνεύματος Ἁγίου εἰς τό ἐνεργεῖν, οὐχ ὥσπερ αὐτός θέλει, ἀλλ᾿ ὡς ὑπ᾿ αὐτοῦ προωρίσθη, εἰς τό μή κενόν εἶναι μέσον τῆς ἐκκλησίας αὐτοῦ. (393)

Τό ποίημα τοῦ ποιητοῦ τί ποτ᾿ ἄν γνοίη δίχα; Τήν γνῶσιν γάρ, ἥν ἔλαβε, πάντως ἀπαιτηθείη, πρᾶξίν τε καί ἐνέργειαν δικαίως καί πρεπόντως, καί γάρ σκαπάνη, δρέπανον, μάχαιρά τε καί πρίων, ἀξίνη, ῥάβδος, λόγχη τε, φάσγανόν τε καί τόξον, βέλος καί πάντα τά λοιπά ἐργαλεῖα ἐν βίῳ, ἕκαστον τήν ἐνέργειαν κέκτηται τήν ἰδίαν, ἀλλ᾿ οὐκ ἀφ᾿ ἑαυτοῦ λαβόν, ἐξ ἡμῶν δέ γε πάντως. Ὁ γάρ τεχνίτης ἕκαστον, πρός ὅπερ ἄν ἐθέλοι, κατασκευάζει ἐνεργεῖν ἐργαλεῖον ἐντέχνως.