281. De s. Johanne Evangelista.

1 a. Fons praeclarissimus
Et praedulcissimus
Exit de monte,

1b. Ad hunc deveniens
Aquila sitiens
Dormit in fonte.

2a. In fonte dormiens,
Iude transglutiens
Purum liquorem,

2 b. Propinat omnibus
Electis avibus
Mirum dulcorem.

3a. Solatur flebiles
Et sanat debiles
Dulcor mirandus,

3 b. Et corda effera
Mulcet et aspera
Dulcor laudandus.

4 a. Haec est parabola:
Johannes aquila

Et Christus fons est,

41). Venit fons fontium
A monte montium,
Nam pater mons est.

5 a. Mons fertilissimus,
Excellentissimus
Et generalis,

5 b. A quo sunt omnia
Et sapientia
Coaeternalis.

6 a. Sibi est fluvius
Ipsius filius
Praecordialis:

6b. Ex his paraclitus
Procedit spiritus
Et coaequalis

6 c Patri et filio,
Et hic est unctio
Medicinalis.

7 a. Hanc celsitudinem
Trinitatis
In pectus dormiens
Veritatis

7 b. Hausit de flumine
pietatis
Johannes, lilium
castitatis.

8 a. Ob hoc persimile
Confertur aquilae,

8 b. Ad thronum aetheris
Quae volat ceteris

8 c. Altius avibus

Et praeest omnibus.

9 a. Et suos oculos
In solis radios

9 b. Figens acutius
Videt subtilius.

10 a. Sic est Johannes hic

exaltatus,
Sole justitiae

perlustratus,
Quo est theologus

appellatus,
In Christi gremio

soporatus,

10 b. Altius ceteris

contemplatus
Deum, a quo fuit

sic amatus;
O quam fuit iste

Deo gratus,
Cui thesaurus est hic

commendatus.

11a. O quam fuit hujus
sancta vita,
Cui commissa est talis
margarita.

11b. Nunc ad theologum
convertamur
Rogantes hunc, cui
famulamur,

12 a. Qui custos virginis
specialis,
Johannes, casta res
spiritalis,

12 b. Fac gemmam lucidam
nos videre,
Quam scimus aliis
praelucere

13. Et ita dicitur:
maris stella,
Quae sola mater est
et puella.