302. De sancto Launomare

la. Launomari patris pii
dulcis est memoria,

1b. Nam fuerunt ejus pia
finis et primordia.

2 a. Trinitatis,
Unitatis

cultor ab infantia,

2 b. Formans mores
Mundi flores

Sprevit, fugit gaudia.

3 a. Juventutis
In virtutis

Lucet ducens spatia,

3b. In corona
Vitae bona

Rosis sepsit lilia.

4 a. Fulgens ut stella

Quasi cella servans mella
Verba fudit dulcia,

4b. Cunctis juvamen

Gratis praestans et solamen
Diva per eloquia.

5 a. Erat paratus omnibus
Ad omnia,
Sanctitatis,
Pietatis

Proferre magnalia.

5 b. Justa cum justis conferens
Consilia
Suggerebat,
Ut decebat,
Singulis utilia.

6 a. Perversorum corda dura,
Lenonum impura,
Negligentum secura
Convertebat vita pura.

6 b. Egentibus dare sua,
Flentibus congrua,
Conferret ut exempla,
Jugis ei erat cura.

7 a. Launomare, stella nostra,
Esse patrem te demonstra
Nobis per haec maria ;

7 b. Mors est enim talis vita,
Tantis curis irretita,
Tot inter contraria.

8 a. Adsis nobis, Deo care,
Ut queamus evitare
Mortis praecipitia.

8 b. Placa nobis patrem caeli,
Te rogamus spe fideli
Grandi cum fiducia.

9 a. Launomare, pie pastor,

Decus, splendor, gloria,

9 b. Hujus gregis semper memor
Sis in coeli curia.

10 a. O sol noster, O benigne,
O sanctorum cboro digne,
Para nobis gaudia,

10 b. Ne nos perdat laus humana
Nec spes vana, duc per plana
Tendentes ad praemia.

11a. Armis lacis nos circumda,
Robora dans animis
Prece tua

11b. Ut nos Christus ad se ducat
Nos sibi concilians
Lege sua.

12 a. Ipsum corde jam rogemus
In tui memoria,

12 b. Qui nos tecum per te secum
Collocet in gloria

13. Finis omnis nescia.