303. De sancto Laurentio.

la. Diem martyris insignis
Votis celebremus dignis,
Qui miraculis et signis
Inter sanctos radiat.

1b. Quem tyrannis sub malignis
Calor urget, torquet ignis,
Sed hunc ignem sanctus ignis
Clementer alleviat.

2 a. Ignis hic illuminat,
Sed alter examinat
Virum ut argentum.

2b. Ille corpus terminat,
Hic, ne vita desinat,
Agit per tormentum.

3 a. Verus hic Israelita
Pro coelesti margarita
Perfert flammas ignium ;

3 b. O felix archilevita,

Cujus mors est nobis vita,
Requies supplicium.

4 a. In hoc fulsit cantas,
Fides et humilitas,
Sensus et simplicitas,
Et virtutum claritas
Et morum integritas.

4b. Hunc deduxit veritas
Per directas semitas,
Hunc suscepit civitas,
In qua regnat trinitas
Et sanctorum unitas.

5 a. O mira constantia,
Mira patientia
Rigidi Laurentii,
Martyris egregii.

5 b. Cui refrigeria
Adhibent incendia
Et praefecti impii
Et crudelis Decii.

6 a. Quem sic sanctus est affatus:
Meum, demens, versa latus,
In quo satis sum assatus,
Carnes ede, quas assasti.

6 b. Ille magis indignatus
Diros auget cruciatus
Nec molitur vir beatus,
Quem tu, Domine, probasti.

7 a. Fervet martyr in agone,
Vivo situs in cartone
Dimicatque cum leone,
Certus laudis et coronae
Gloriam accipere.

7 b. Arescente carnis cute

Sudor instat, fluunt guttae,
Sed haec suffert pro salute,
Aquilina juventute
Sperans reflorescere.

8 a. Furcas lardis inflammatas,
Cardos, ungues et plumbatas
Cernit contra se paratas
Nec pavescit talibus.

8 b. Preces fundit Deo gratas,
Opes spargit commendatas,
Manus largas et beatas
Aperit pauperibus.

9 a. Et per signum sanctae crucis
Caecis confert visum lucis,
Gressum claudis, sicut audis,
Vocem mutis et salutis
Languidis remedia.

9 b. Rebus haeret non caducis,
In spe ponit summi ducis
Vota laadis expers fraudis
Et virtutis destitutis
Advocat praesidia.

10 a. Dispensator alme Sixti,
Tu Hippolytum duxisti
Ad culturam Jesu Christi,
Tu tormentis meruisti
In coelesti regno sisti,
Raptus ab hac vita tristi
Ad aeterna gaudia.

10 b. Tu Romanum baptizasti,
Lucellum illuminasti,
Tu thesauros erogasti,
Deos falsos abnegasti,
Per spinosa mundi vasti
Corde casto sponsi casti
Secutus vestigia.

11a. Ergo, martyr gloriose,
Cui melos hujus prosae
Concinit ecclesia,

11b. Urbi junge nos formosae.
In qua sancti velut rosae
Redolent et lilia.

12 a. Adsis, martyr pretiose,
Christi dulcis hostia,

12 b. Et a vallis tenebrosae
Nos educ miseria.