327. De sancta Margareta.

1 a. Quod terrarum, quod profundi,

Quod totius ambit mundi

Grandis continentia,

2 a. Pietatem summi regis

Ac praecepta suae legis

Recolat ecclesia,

3 a. Ecce dies nobis laeta,
In qua virgo Margareta,
Conscendit coelestia,

4 a. Haec in loco stans poenali
Orat Christum carcerali
Clausa sub custodia,
5 a. Prece facta
Res est acta,
Serpens natus
Per hiatus

Belli dat indicia:

1b. Laude nova compellatur,
Justa namque causa datur,
Ut laetentur omnia.
2 b. Ipsum cuncta laudat caro
Mente pura, corde claro
Cum devota gratia.
3 b. Quia secum sic neglexit,
Quod post mentem non reflexit
Ad haec transitoria.
4b. Impugnator ut antiquus
Palam fiat inimicus,
Qui perturbat omnia.

5 b. Hic invasit,
Haec evasit,
Nam sorbendo
Nec laedendo

Parte crepat media.

6 a. Hinc ad poenas virgo tracta,
Ut poenarum vi subacta
Colat idolatria,

6 b. Prece prius pertentato,
Sed nec prece minoratur
Animi constantia.

7 a. Tandem poenae finis datur,

Ut jam virgo puniatur

Capitis sententia,

7 b. Coeli turba sic ambita,
Cum pro morte datur vita
Perpesque victoria.

8 a. Tu sacrata,
Tu beata
Vota cerne
Nec jam sperne
Servorum precantia,

8 b. Ut donetur
Nec negetur
Poenitenti
Nostrae menti
Coniissornm venia.