344. De sancto Martino.

la. Hac in die voce, voto
Christo laudes cum devoto
Decantemus spiritu,

1b. Qua decantat coeli chorus
Hymnos dulces concanorus
In Martini transitu.

2 a. Quid Martino dignum canam,
Nondum plene Christianam
Fidem puer adiit,

2b. Cum cor ejus jam desertum
Concupivit ad desertum,
Quo post laetus abiit.

3 a. Dum ad portam Ambianis
Nudus pauper vestis, panis
Rogat alimoniam,

3 b. Spernit fervens ardor mentis
Et ridentes et stridentis
Hiemis insaniam.

4 a. Aere carens vestem scidit,
Per soporem nocte vidit
Hac indutum Dominum,

4b. Veste data gloriantem
Et Martinum collaudantem
Adhuc catechuminum.

5 a. Hic inermis et securus
Hostes mane pervasurus
Donativa reddidit,

5 b. Caritate praecellenti
Pedes usque servienti
Versa vice subdidit

6 a. Sub quacunque forma latet,

In instanti sancto patet

Daemonis versutia,

6 b. In instanti pulsus cedit,
Perit morbus, salus redit
In ejus praesentia.

7 a. Manum mittens inter dentes
Ab obsesso per foetentes
Partes exit spiritus:

7 b. Hastatorum angelorum
Armis fretus profanorum
Fana sternit funditus.

8 a. Sub securi stat securus,
Retro cadens percussurus
Sanctum Dei gladium.

8 b. Cultri ferrum evanescit
Curatoque servo crescit
Fides in Tretadio.

9 a. Tres defunctos suscitavit,
Osculando lepram lavit,
Cruce pinum repulit,

9 b. Veste tectus cilicina
Cor et manus ad divina
Semper orans extulit.

10 a. Minus apte nudo scissae
Sunt in missa vesti missae,
Qua vestitur, manicae;

10 b. Ad Martini tactum chartae
Solidantur omni parte
Membra paraliticae.

11a. Contra ventum flammas volvit,
Turbae ligat et absolvit
Gressus fractis idolis.

11b. Vere verbo, vita, signis

Et per globum scitur ignis,
Esse par apostolis.

12 a. Qui nec vitam recusavit
Neque mortem formidavit
Fera stante proprius 5

12 b. Ad sepulchrum cujus visus
Vel totalis vel divisus
Legitur Ambrosius.

13 a. Martine, gemma praesulum,
Ad te clamantem populum
Ex hac valle miseriae,

13 b. Tuis adstantem laudibus,
Tuis orationibus

Transfer ad regna gloriae.