392. De sancta Radegunde.

la. Radegundis,

reginae sanctissimae,

1 b. Recolamus

diem devotissime,

2 a. Qua educta fatigati
Corporis ergastulo,
Ejus anima
Coeli scandit palatia.

2 b. Corruptelam quippe carnis
Virili constantia
Vicit femina
Modesta parsimonia.

3 a. Virgo regalibus
Orta natalibus,
Chlotarii conjux, regis
Francorum, eminentiae
Thalamo renuntiat.

3 b. Mente castissima,
Fide firmissima
Christo Dei, Deo regi
Totius excellentiae,
Prudenter se sociat.

4 a. Orphanis et viduis
Dapsilis et prodiga,

4 b. Saeviens in se, soli
Sibi erat indiga.

5 a. Per plateas et per vicos
sponsum quaerens sedula

5b. Ad aeterna toto nisu
suspirabat sedula.

6 a. Pictavensis ergo urbis
introgressa moenia

6 b. Monachali supplex tegit
caput sanctimonia.

7 a. Vix in terris

Habitabat tota coelis
Inhians, mens Rachelis
A coelesti incolatu
Jam in nullo devians.

7 b. Res fidelis,

Sic exegit juventutem
Et aetatem reliquam,
Ut in terris se praestaret
Civem prorsus coelicam.

8 a. Qua ad coelos evolavit,
Haec est dies annua,

8 b. En laetatur et exsultat
In sanctorum patria.

9 a. Hac in die, gloriosa
Radegundis, jubilantum
Sic applaudas vocibus,

9 b. Hierusalem in coelesti

Ut jungamur nos grex tuus
Te precante coetibus.