410. De sancto Stephano.

la. Natus est nobis Salvator,
Ut fieret triumphator
Protomartyr Stephanus,

1b. Pietas illum donavit,
Caritas hunc elevavit,
Fulget nunc ut angelus.

2 a. Summa virtus caritatis,

Quae nos mundans a peccatis
Reddit Christi famulos ;

2 b. Caritas est amor Dei,
Justi hominis et rei,
Duos habens rivulos.

3 a. Unus nos timore pungit
Et dilectione jungit
Domino perenniter,

3b. Alter proximo blanditur,
Cui proximus unitur
Per ipsum feliciter.

4a. Virtutem hanc eximiam
Nequit laudare quispiam
Tam digne, quam expedit.

4 b. Apostolus summi regis,
Quid sit plenitudo legis,
Manifeste docuit.

5 a. Martyrum primicerius
Videns Jesum superius
Stantem ad patris dexteram

5 b. Lapidatur ab impiis,
Afficitur injuriis,

Cum egisset nil perperam.

6 a. Falsi testes et perditi
Ponunt vestes discipuli
Ad pedes adolescentis,

6b. Qui primo vocatus Saulus,
Postea factus est Paulus
Interventu patientis.

7 a. Discipulus redemptoris
Pro salute percussoris
Flexis orat genibus,

7 b. Inter hominum milia
Neminem huic similia
Perpetrasse legimus.

8 a. Castitas in hoc pollebat,
Unde viduas alebat,
Ut Petrus instituit;

8 b. Gradu stabat inferior,
Coelos ascendere prior
Passione meruit.

9 a. Illius mirabilia
Sunt innumerabilia,

Quae fecit in sacculum ;

9 b. Universae bonitatis
Et totius sanctitatis
Forma est et speculum.

10 a. Illum conlaudet populus,
Ipsum veneretur clerus
Et omnis sexus hominum:

10 b. Oret pro laudatoribus,
Qui pro lapidatoribus
Solus rogavit Dominum.

11a. Ut det veniam,
Praestet gratiam

11b. Nobis etiam,
Ut ad patriam

12. Supernorum civium
Cum coetu fidelium
Tandem perveniamus.
Omnes ergo dicamus
Amen.