429. De sancto Valentino.

la. Ad triumphos laude dignos
Jam resultent aethera,

1b. Et ad caelos dulce melos
Penetret per aera.

2 a. Cum beatus Valentinus
Placens Dei hostia

2 b. Immolatur, capitali

Damnatus sententia.

3 a. Qui insignis passione
Martyr fortis in agone
Coronatur laurea.

8 b. Victor rutilans invictus
Inter dirae mortis ictus
Sindone purpurea.

4 a. Urbs laetetur Interamnis
Quae aeternis caret damnis
Per hujus saffragia,

4 b. Et pagus Gemeticensis
Signis fulgurans immensis
Pro victoris gloria.

5 a. Cujus caput huc allatum
Gratum habet famulatum,
Ut produnt miracula.

5 b. Sata salvat, mures necat,
Agros hostibus defaecat,
Lues perit aemula.

6 a. Ignis cadit,

ruunt incendia

6b. In capitis

sancti praesentia.

7 a. Fugit tabes pestifera,

7 b. Mors contremiscit effera.

8 a. Ad salutis

redeunt robora

8 b. Macerata

languore corpora

9 a. Valentinus

infundit pluvia

9 b. Arva solis

aestu squalentia.

10 a. Caecis, ut videant,

Dum martyr imperat,

10 b. A morbo proprio

utrumque liberat.

11a. Febribus tenerum

11b. Eripit puerum,

12 a. Daemone feminam

Emundans sauciam,

Infirmi viribus

12 b. Dantur salubribus,

Quibus dat geminam
Vir sanctus gratiam.

13 a. Plures sub ferretro
Martyris inclita
Ad vitam redeunt
Per ejus merita.

13 b. Cujus nos protegant
Sic patrocinia,
Ut secum provehat
ad coeli gaudia,

14. Quo Deus in saecula
nostra sit gloria.