434. De sancto Vincentio.

la. Psallat ecclesia
Cantica dulcia,
Rex tibi Christe,

1b. Cujus praeconia
Martyr victoria
Personat iste.

2 a. Martyr Vincentius

Ad poenas trahitur,
Sed judex impius
Ab eo vincitur
Victusque deficit.

2 b. Nam quas invexerat
Tyranni rabies,
Martyr exsuperat
Poenarum species
Magisque proficit.

3 a. Gaudet miles m tormentis
Et in ara purae mentis
Laudis offert hostiam,

3 b. Cordis ara thus incendit,
Et incensi fumus tendit
In Dei praesentiam.

4 a. Caeco clausus carceris
Antro modulatur,

4b. Cum a turbis superis
Intus visitatur.

5 a. Angelus obsequium

Praebet in caverna,

5 b. Pavet custos nimium
Luce de superna.

6 a. Mergi tandem

jubetur aequore,
Sed mox nauta
cernit in littore,

Quem submersum credi-

6 b. Hoc tyrannus

crudelis audiens,
Furit, fremit
et sic insaniens
Sese morti tradidit.

7 a. Praesul item ducitur
Et feris exponitur,
Sic jubet Porphyrius,

7 b. Quarum famulamine
Volucrumque carmine
Solatur Vincentius.

8a. Maris fundo
Nam secundo

Deus hunc eripuit,

8 b. Nam profundam
Tellus undam

Mox aperta sorbuit.

9 a. Sed nec Porphyrius
Immitis amplius
Usquam comparuit,

9 b. Sic auro purius
Victor Vincentius
In poenis claruit

10 a. Aderat jam terminus,
Sede quo siderea
Triumphantem Dominus
Coronaret laurea.

10 b. Carnis ergo carcere
Mens beata libera,
Nullo gravis onere
Laeta scandit aethera.

11a. Vir beate, vir insignis,
Cujus late fulget signis,
Civitas Mevania,

11b. Ope tui, quam precamur,
Tecum frui mereamur
Vera coeli gloria.