Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1000

§ 2. Institutum aliquod caritativum potest « catholicum » appellari tan-

tummodo cum consensu scripto auctoritatis competentis, sicut in can. 300

CIC significatur.

§ 3. Instituta, quae fideles caritatis causa provehunt, habere possunt

Adiutorem ecclesiasticum ad statutorum normam nominatum, secundum

cann. 324 § 2 et 317 CIC.

§ 4. Eodem tempore, ecclesiastica auctoritas ob oculos munus habeat

moderandi exercitium iurium fidelium secundum cann. 223 § 2 CIC et 26

§ 2 CCEO, ut multiplicatio vitetur inceptorum servitii caritatis in detrimen-

tum operositatis et efficacitatis, ad fines quod attinet qui proponuntur.

Art. 3

§ 1. Ad effectus articulorum praecedentium, intellegitur competens

auctoritas, uniuscuiusque in gradibus, quae in cann. 312 CIC et 575 CCEO

est significata.

§ 2. Cum de institutis agatur nationalibus non approbatis, etiamsi variis

in dioecesibus opus faciunt, competens auctoritas intellegitur Episcopus

dioecesanus loci ubi institutum suam habet praecipuam sedem. Utcumque

est, institutum certiores debet facere aliarum dioecesium Episcopos ubi agit,

atque eorum indicationes sequi, ad navitates variorum caritatis institutorum

spectantes in dioecesi.

Art. 4

§ 1. Episcopus dioecesanus (cfr can. 134 § 3 CIC et can. 987 CCEO)

propriam exercet pastoralem sollicitudinem de servitio caritatis in Ecclesia

particulari ei concredita veluti Pastori, moderatori, qui praecipuam habet

responsalitatem huiusmodi servitii.

§ 2. Episcopus dioecesanus fovet et sustinet incepta et opera servitii erga

proximum propria in Ecclesia particulari atque studium apud fideles suscitat

operosae caritatis veluti signum vitae christianae atque participationis

missionis Ecclesiae, sicut in cann. 215 et 222 CIC, 18 et 25 CCEO significatur.