Acta Benedicti Pp. XVI 1001

§ 3. Pertinet ad Episcopum dioecesanum vigilare ut in his institutis agen-

tibus iisque moderandis usque serventur normae iuris universalis et particu-

laris Ecclesiae nec non fidelium voluntates qui largitiones vel legata faciunt

ad peculiaria haec proposita assequenda (cfr cann. 1300 CIC et 1044 CCEO).

Art. 5

Episcopus dioecesanus praestet Ecclesiae ius exercendi servitium caritatis

et curet ut fideles atque institutiones suae vigilantiae demandatae legitimas

leges civiles hac de re servent.

Art. 6

Episcopi dioecesani est, sicut in cann. 394 § 1 CIC et 203 § 1 CCEO

significatur, componere propria in circumscriptione varia servitii caritatis

opera, tum illa quae a Hierarchia ipsa promoventur, tum illa quae ad incepta

fidelium attinent, servata eorum autonomia, quae ad cuiusque Statuta

spectat. Peculiari modo curet ut eorum incepta vivum teneant evangelicum

spiritum.

Art. 7

§ 1. Instituta de quibus in art. 1 § 1 eligere debent proprios operatores

ex personis quae participent vel dumtaxat identitatem catholicam horum

operum servent.

§ 2. Ut evangelica testificatio in servitio caritatis praestetur, Episcopus

dioecesanus curet ut illi qui in pastorali actione caritativa Ecclesiae operan-

tur, praeter necessarium professionalem usum, exemplum dent vitae christia-

nae atque formationem cordis testificentur, quae fidem per caritatem ope-

rantem ostendat. Hac de re eorum formationi consulat etiam in ambitu

theologico et pastorali, peculiaribus curriculis compositis cum moderatoribus

variorum institutorum atque congruis vitae spiritalis datis subsidiis.

Art. 8

Ubi necessarium est ob numerum et inceptorum varietatem, Episcopus

dioecesanus instituat in Ecclesia sibi concredita officium quod ipsius nomine

servitium caritatis dirigat et moderetur.