ACTA APOSTOLICAE SEDIS

 ACTA APOSTOLICAE SEDIS

 2 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 3

 4 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 5

 6 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 7

 8 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 9

 10 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 11

 12 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 13

 14 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 15

 16 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 17

 18 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 19

 20 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 21

 22 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 23

 24 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 25

 26 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 27

 28 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 29

 30 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 31

 32 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 33

 34 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 35

 36 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 37

 38 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 39

 40 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio pro Episcopis 41

 42 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 43

 44 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 45

 46 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 47

 48 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 49

 50 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 51

 52 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 53

 54 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 55

 56 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 57

 58 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Diarium Romanae Curiae 59

 60 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Diarium Romanae Curiae 61

 62 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

Congregatio de Causis Sanctorum 51

Collegio versatus, cum impigram studiis operam dedisset, philosophiae lau-

ream meritus est; denique Nobilium Ecclesiasticorum Academiam frequen-

tavit; postremo ipse, adepta Mediolani canonici iuris doctoris dignitate,

civilis quoque laurea iuris in Athenaeo Lateranensi honestatus est. At ad

latiorem laboris honorisque campum Dei nutu vocabatur; siquidem, vertente

anno 1923, Varsaviam mittitur, qui publicae legationi addicti munere, ad

breve tempus, fungeretur; ibique posito tirocinio, anno 1924 in patriam

reversus, in Consilio publicis accurandis Ecclesiae negotiis versari coepit.

Interea idem catholicorum Italiae iuvenum foederi athenaea celebrantium,

ut Romani sodalicii prius, deinde, anno 1925, uti universae Italicae natio-

nis sacerdos consiliarius, addictus est. Et in hac quidem provincia, ut erat

divinarum humanarumque rerum studiosissimus, culturam is apostolatum

intellexit, intellectualem scilicet caritatem, quam postea ipse nuncupavit,

eamque Dei Verbo potissimum enutritam; huiusque sententiae princeps et

auctor ipse fuit.

Tertio quartoque eiusdem saeculi decenniis vertentibus, pietatis animi-

que excolendi gratia non modo plura per Italiam itinera fecit, verum etiam

Galliam, Belgium, Austriam, Germaniam, Britanniam denique, peragravit.

In ministerio Sedis Apostolicae cotidie fere Pii XI, Summi deinceps Pon-

tificis admissione et alloquio dignatus est. Anno vero 1937, die 13 mensis

Decembris, proximus factus est ab Eminentissimo Eugenio Cardinali Pacelli,

publicis Ecclesiae negotiis praeposito; qui, Pio XI ab humanis exempto,

anno 1939, die 2 mensis Martii, divino nutu, in summo rerum discrimine,

ad Petrianae navis gubernacula moderanda vocatus est, sibique Pio XII

nomen indidit. In media igitur Ecclesia versatus, publicas hic Dei Famulus

cum omnibus gentibus, et vero etiam cum acatholicis, amicitiae rationes

inivit coluitque. Ceterum pro singulari officio principes ac peritos oecume-

nici motus complures, quippe cui Christianorum unitatis redintegratio inde

a sacerdotii sui primordiis cordi fuisset, reliquis deinceps annis cognovit

atque convenit.

Interea idem, altero saeviente populorum fere omnium conflictu, cotidie

magis et magis paratum se praebuit ad adiuvandos exsules atque Iudaeos,

infami prorsus insectatione tum a fascalibus tum a praepotentibus gentis

suae amplificandae fautoribus petitos; Sedemque nuntiis divulgandis apud