54 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

suae sermonem quasi conferre assidue contendit; idque potissimum fecit

per salutis colloquium, quod ipse in Encyclicis Litteris Ecclesiam Suam,

anno 1964 datis, nuncupavit. Maximus idem servandae atque tutandae pa-

cis auctor fuit; diem enim per totum terrarum orbem fovendae paci inter

gentes, suopte consilio et opera, dicatum instituit. Ceterum quae ipse in Dei

gloriam et Catholicae Ecclesiae incrementum in Summo Pontificatu gesserit,

vel quae per idem tempus cum intra Christianam rem publicam, tum extra

facta sint, nemo est qui ignoret. Nam Sacrosanctae Synodo per se praefuit;

qua rite absoluta, Patrum decreta ipse confirmavit, confirmataque suo iussu

promulgavit. Nec praetereunda summa illa videntur discrimina, quibus tunc

temporis mysticum Ecclesiae corpus etiam atque etiam perturbatum est;

hisce vero praecipuum ipse remedium adhibuit, depositum fidei scilicet,

idque Christianorum coetui constantissimo animo tradendum; huiusque rei

idem auctor exstitit ac magister. Sacram liturgiam ex decreto Concilii in-

staurandam curavit; hinc fidei, quae dicuntur, signa renovata. Suis Encycli-

cis Litteris Mysterium fidei, anno 1965 datis, acceptam antiquitus theo-

logicam de transsubstantiatione doctrinam confirmavit, ad respondendum

scilicet miris eorum opinionibus, qui a pleno eiusdem dogmatis intellectu

prorsus aberrarent. In pertractandis, quae Ecclesia cum operis iampridem

inierat, et iisdem laboriosis, rationibus, cum Decessorum suorum instituta,

tum ipsius Ecclesiae disciplinam servavit, idemque in novas rerum homi-

numque complexiones promptus fuit; quod quidem ex Apostolica Epistula

Octogesima adveniens, anno 1971 ab ipso data, praecipue apparet. Ceterum

in illa imperia, quae impotenti dominatu, spiritum infitiando, omnia mate-

riae attribuendo, proculcando etiam Evangelicam veritatem ac sacrosancta

Ecclesiae iura, aequationem peterent communionemque omnium honorum

deleto ordinum et fortunarum in civitate discrimine, ita se tractavit, ut

cum sanctissimum fidei principatum, tum humanae personae dignitatem

actuosa quadam providentia vindicaret. Praeterea, tertii ordinis regionibus

in summa prorsus egestate versantibus, plura suasit pauperum amantissi-

mus Pater sive ad conspirantem humani generis progressionem incitandam,

sive ad mutuam illam assequendam inter se divini Verbi et alienorum cul-

tuum seminationem, quam fidei vocant inculturationem. Nam insignibus

Encyclicis Litteris Populorum progressio, anno 1967 datis, praeclarissima