2 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
4 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
6 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
8 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
10 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
12 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
14 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
16 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
18 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
20 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
22 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
24 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
26 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
28 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
30 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
32 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
34 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
36 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
38 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
40 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
42 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 43
44 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 45
46 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 47
48 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 49
50 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 51
52 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 53
54 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 55
56 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 57
58 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 53
eligendo, Ioannes Baptista Montini ad totius Ecclesiae regimen, arcano Dei
consilio, vocatus est, die 21 mensis Iunii, anno 1963. Qui in Beati Petri
Cathedra constitutus, Paulus, huius nominis Sextus, voluit appellari; proxi-
mique statim Decessoris sui vestigia persecutus est, eo magis quod ipso iure
intermissum Concilium resumi et continuari iussit. Dehinc paene innume-
rabilia ac miranda prorsus movit Christianae familiae Pater amantissimus,
quae, quanta ille de Ecclesia deque sua aetate flagraret sollicitudine, ipsa
indicio sunt. Ac ne plura consectemur, comprehendemus brevi; in quibus
prae primis memoranda ipsiusmet peregrinantis itinera, Apostolici muneris
causa suscepta, quae quidem cum ad Christianorum unitatem fovendam, tum
ad vindicanda primaria hominum iura maximi momenti evaserunt. Loca
sancta in Palaestina peragravit ibique Beatissimi Petri confessionem, fide
totius Ecclesiae collecta, Principis Apostolorum successor ipse redintegravit.
Unitarum Nationum Consilium, aetatis nostrae veluti Areopagum, pacis et
concordiae Palladium, Romanus ille Pontifex, rerum humanarum magister
peritissimus, ad praedicandum Evangelium omni creaturae, ad mortiferam
belli cladem in reliquum tempus avertendam atque tollendam, ad pacem
denique omnibus gentibus suadendam, praesens adiit immortalique profecto
oratione allocutus est. Dein, quinquagesimo exacto anno ex quo Beatissima
Deipara in convalle Iriensi, in Lusitania, pueris illis ovium custodibus se
conspiciendam dedit, quinto vero et vicesimo anno volvente post humanum
genus Immaculato Cordi Mariae ab Pio XII sollemniter consecratum, anno
1967, ad pacem Ecclesiae universoque mundo impetrandam, perillustre Fa-
timense sacrarium ipse invisit. Eodem anno, quem a fide ipse appellavit,
ad celebrandam Oecumenicarum Synodorum tum Constantinopolitanae tum
Ephesinae memoriam, itemque ad expletam redintegrandam communionem
inter Ecclesiam Occidentis et Ecclesiam Orientis, iter in Turcarum rem
publicam suscepit. Anno vero 1968 in Columbiam se contulit et Eucharis-
tici ex omnibus nationibus Conventus, Bogotae habiti, celebritatibus inter-
fuit. Denique, anno 1969, Ugandensium fines, profuso Sanctorum Martyrum
sanguine purpuratos, petivit, qui praesens significaret quam peculiari modo
gentes Africae, inedia, egestate diuturnisque discidiis afflictatae, Matri Ec-
clesiae sibique ipsi cordi essent. Praeterea summa hic Dei Famulus alacritate,
conscientia tamen et iudicio, cum doctrina cum ipsisque auctoribus aetatis