149. De s. Antonio Patavino.

1 a. Oritur in vespere
Nova lux in aethere
Tenebroso mundo,

1b. Quae plus omni sidere
Ditat orbem munere
Radio fecundo.

2 a. Lux haec est Antonius
Omni luce clarius
Radians in solo,

2 b. Sole septemplicius
Veri solis filius
Rutilans in polo.

8 a. Augustinus exuit
A mundanis imbuit
Lege veritatis,

3 b. Quam Franciscus induit
Paupertate, docuit
Formam puritatis.

4 a. Audit in certamine
Sanctos fuso sanguine
Martyres boari,

4 b. Et pro Christi nomine
Prompta fortitudine
Quaerit immolari.

5 a. Properat Marrochium
Congressurus populum
Procul odoratum,

5 b. Sed, quod per martyrium
Transeat in gaudium,
Non est ordinatum.

6 a. Filius Hispaniae,
Pater fit Italiae
Iure documenti:

6 b. Quem pastor ecclesiae
Virum vocat gratiae,
Arcam testamenti.

7 a. Arcae figuratio
Competit Antonio;
Tres sunt rationes:

7 b. Manna cordis unctio,
Virgarum correctio,
Tabulae sermones.

8 a. Latet pridem humilis,
Nunquam quod sit utilis
Anxius videri,

8 b. Patri quidem similis
Nullus, contemptibilis,
Vilis vult haberi.

9 a. Tractus post in publicum
Cibum evangelicum
Tribuit egenis,

9 b. Et ad regnum caelicum
Cbristi corpus mysticum
Levat a terrenis.

10 a. Primo quod minuitur
Casu, restituitur
Hoc evangelista.

10 b. Nam ovis reducitur,
Regnum caeli patitur
Vim ut a baptista.

11a. Rore mens irrigua,
Lingua verbis proflua,
Caro semiviva

11 b. Sequi docet ardua,
Spernere iam mortua
Mundi fugitiva.

12 a. Hostem furor cruciat,
Hostem dum exspoliat
Fortior armatus;

12b. Ut suffocet, inhiat,
Sed a sancto deviat
Virgine fugatus.