189. De sancto Domitio.

1 a. In bac sacra luce
Patris Domitii
Clerus sonet voce
Immunis vitii.

1b. Fratres et socii

Gentis Picardiae,
Culpae non conscii
Concordent unice.

2 a. Divus Domitius,

Aevo iuvenili

Literarum scius

Mente pervigili,
Quaesivit altius
Summi bona poli.

2 b. Hic diaconatus

Ordinem humili
Mente fert, et iunctus

Turmae clericali,
Canonicus datus
Est templo nobili.

3 a. Contemnens tamen mundana
perscrutatus est divina;

3 b. Caeli contemplans arcana,
Dereliquit cuncta vana.

4 a. Urbis linquens domum
Coluit eremum,
Pii fratres tantum,

Ut sobrium decet,
Conferebant victum,
Tanquam si mendicet.

4b. Ferebat in pera

Parvam portionem j
Non hiems aspera

Terrebat hominem,
Ad orationem
Vigil perdurabat.

5 a. Pergebat ad sacra

Vir sanctus per omnem
Noctem mente pura
Et communionem
Per devotionem
Saepius sumebat.

5b. Per longa tempora

Domans suam carnem,

Tulit in aethera
Solicitudinem

Et intentionem
Ad Deum levabat.

6 a. Ubi sancti Acheoli

Constitit monasterium,
Servivit mente fideli
Excelso Deo deorum.

6 b. Ingeniolo docili

Sequentem morem virginum
Ulphiam coniunxit illi
Spiritale commercium.

7 a. Christo famulantur
Pater et filia,
Rore caeli perfunduntur,
Vernant sicut lilia.

7 b. Incolae sequuntur
Morum vestigia,
Aegrorum membra curantur
Per horum suffragia.

8 a. Tandem senex Domitius

Migrat terras relinquens,

Ad caelos scandit ocius
Eius anima gaudens

Et abiecta maestitia
Potitur laetitia.

8b. Cum sanctis caeli civibus
Pater bravio iruens,
Respice nos a sedibus

Summis opem impendens,
Christi aures interpella
Et pro nobis vigila.

9 a. Ambianensis
Contio tota
Orat, ut assis
Ad sua vota.

9 b. Noxia cuncta
Deiciantur,
Regnaque tuta
Pace fruantur.

10 a. Scelerum venia

Servis impetretur,
Febris vesania

Per te conculcetur,

10 b. Morborum omnia
Genera curentur
Et infortunia

Cuncta propellantur.

11. Christum pro nobis, Domiti, pater alme, precare,

12. Ut nitida caeli laetemur in aetheris aula,

13. Laudantes pariter Dominum, qui cuncta creavit.