151. De sancto Armagilo.

1 a. Lingua corde mente tota
Armagili plebs devota
Recolat sollemnia,

1 b. Cuius probant sanctitatem
Et ferventem caritatem
Miracula varia.

2 a. A sodali frigus pellit
Puer adhuc et expellit
Febrium angustiam.

2 b. Res, parentes hic dimittens,
Totum Deo se committens
Applicat Britanniam.

3 a. Iussu regis evocatus,

Deo placens, cunctis gratus,
Profectus est Galliam.

3 b. Spe salutis destituti,
Caecus, claudus restituti
Sunt per eius gratiam.

4 a. Mora facta per sex annos
Post reversus ad Britannos
Adiit Redoniam.

4b. In deserto se recondit,
Ubi Christo preces fundit
Mundi vitans gloriam.

5 a. In momento turbas sanat,
Tactu virgae fons emanat
Defluente rivulo.

5 b. Monstrum stola colligavit
Et in sicca suffocavit
Procul stante populo.

6 a. Tactu vestis, tactu strati
Duo caeci sunt sanati
Divino spiramine.

6 b. Qui vexatur ab antiquo
Liberatur inimico,
Mulier a sanguine.

7 a. Quoquo morbo quis gravetur
Quantumcunque mox medetur
Necnon sanat pecora.

7 b. Eremita cordis mundi
Omnes huius opes mundi
Reputabat stercora.

8 a. Aegri currunt, ubi pergit.
Quorum noxas omnes tergit
Vas omnis munditiae.

8 b. Hic post mortem et in vita
Mira fecit non audita
Nec cessat cotidie.

9a. Ab angelo nuntiato
Die mortis sibi dato
Deo reddit spiritum.

9 b. Nunc oremus omnes istum,
Ut pergendi ante Christum
Nobis paret aditum.