182. De sancta Clara.

1. Gaudeat ecclesia
Persolvendo munia
Laudis in laetitia;

2 a. Nam revexit orbita,
Caeli, terra, [maria],
Clarae natalitia,

2 b. Quae pro transitoria
Spreta mundi gloria
Laetatur in patria.

3 a. Nam secundum saeculi
Dignitatem nobili

Quamvis nata sanguine,

3 b. Honorum fastigia
Sprevit et insignia
Patriae familiae.

4 a. Francisci consilio
Iesu Dei filio

Nupsit in purissimae
Voto castimoniae.

4b. Inde se tugurio
Clausit in exiguo,

Quo sacrarum virginum
Genuit collegium.

5 a. Ibi vitam
Exquisitam
Paupertatis,
Vilitatis

Duxit in penuria.

5 b. Ibi data
Sit praelata
Quamvis mater
Et magistra,

Permansit humillima.

6 a. Carnem fregit delicatam,
Quam coegit maceratam
Subici spiritui.

6 b. Lacrimatur, irroratur,
In amara meditatur
Passione Domini.

7 a. Sursum orans elevatur,
Ubi mens deiciatur,
Contemplando caelestia,
Iusta bonorum praemia,

7 b. Ad quae iugiter aspirat,
Et anhelat, ut acquirat,
Contemnens mundi vilia,
Quae transeunt solacia.

8 a. O praeelara virgo Clara,
Nunc dilecto sociata
Puriora,
Clariora

Inter caeli lilia,

8 b. In conflictu constituti,
Te tuente, simus tuti,
Apud Christum
Chorum istum

Clementer concilia.

9. Amen dicant omnia.