197. De sancto Edwoldo.

la. Eia, musa, tange lyram,
clara dans praeconia,

1b. Harmonizans, Eduuoldi
quanta sint insignia.

2 a. Hic ut astipulantur nobis
irrefragabilia,

2 b. Ex Eadmundi carnem duxit
basilei prosapia.

3 a. Quo perempto, sceptra sprevit
fratris sui regia,

3 b. Peripsima sibi quaeque
visa sunt terrestria.

4 a. Felix Edwoldus

cui fuit vox praesaga
sic dicens angelica:

4 b. " Surge festinus,

fontem quaere argenteum
lingua dictum Anglica.

5 a. Inter signum mansionis
erit tibi baculus
fraxineus fixus humo
tendens ad fastigia",

5 b. Clam surrexit, regionis
non affectans potentatum,
nec adscivit quemquam sibi,
gemens, dans suspiria?

6 a. Sicut cervus
Dei servus

fontem quaerit,
nec invenit
orientali Anglia,

6 b. Transfretavit,
repedavit,
nec fraudatus
ad occasum
invenit solacia.

7 a. Fontem quaerit, necin vanum,
hic non nullum reddit sanum
per eius suffragia.

7 b. Huius theca vicit focum,
ad quemcunque fertur locum
vincuntur incendia.

8 a. Exstinguantur incentiva,
sit mens nostra rediviva
in huius praesentia,

8 b. Ne a regno nos caelorum

privet, sorde vitiorum

carnis petulantia.

9 a. Caecis, mutis, surdis, claudis
impertita gratia,

9 b. Praeconizat huius sancti
quanta sint insignia.

10 a. Absentetur omne malum,
quosque premit leti salum
iuvent haec sollemnia.

10 b. Hoc concinens noster chorus
in Eadvoldi sit sonoras
confessoris gloria.