▾
Migne Editors, Stephani Baluzii Tutelensis Notae In Librum De Mortibus Persecutorum
⎗←→⎘
▾
Patrologiae Cursus Completus
Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Lucii Caecilii Firmiani Lactantii De Opificio Dei, Vel Formatione Hominis, Liber,
Lucii Caecilii Firmiani Lactantii De Opificio Dei, Vel Formatione Hominis, Liber,
Caput Primum. Prooemium et adhortatio ad Demetrianum.
Caput II. De generatione belluarum et hominis.
Caput III. De conditione pecudum et hominis.
Caput IV. De imbecillitate hominis.
Caput V. De figuris animalium et membris.
Caput VI. De Epicuri errore et de membris eorumque usu.
Caput VII. De omnibus corporis partibus.
Caput VIII. De hominis partibus, oculis et auribus.
Caput IX. De sensibus eorumque vi.
Caput X. De exterioribus hominis membris, eorumque usu.
Caput XI. De intestinis in homine, eorumque usu.
Caput XII. De utero, et conceptione, atque sexibus.
Caput XIII. De Membris inferioribus.
Caput XIV. De intestinorum quorumdam ignota ratione.
Caput XVI. De mente, et ejus sede.
Caput XVII. De Anima, deque ea sententia philosophorum.
Caput XVIII. De anima et animo, eorumque affectionibus.
Caput XIX. De anima, eaque a Deo data.
Caput XX. De seipso, et veritate.
Analysis Libri De Ira Dei.
Liber De Ira Dei, Ad Donatum.
Caput Primum. De sapientia divina et humana.
Caput II. De veritate, deque ejus gradibus, atque de Deo.
Caput III. De bonis et malis in rebus humanis, eorumque auctore.
Caput IV. De Deo, deque ejus affectibus, Epicurique reprehensione.
Caput V. De Deo stoicorum sententia de Ira et gratia ejus.
Caput VI. Quod Deus irascatur.
Caput VII. De Homine et Brutis, ac Religione.
Caput IX. De providentia Dei, deque sententiis illi repugnantibus.
Caput X. De Mundi ortu et rerum natura, et Dei providentia.
Caput XI. De Deo, eoque uno, cujusque providentia mundus regatur et constat.
Caput XII. De religione et Dei timore.
Caput XIII De mundi et temporum commodo et usu.
Caput XIV. Cur Deus fecerit hominem.
Caput XV. Unde ad hominem peccata pervenerint.
Caput XVI. De Deo ejusque ira et affectibus.
Caput XVII. De Deo, cura et ira.
Caput XVIII. De peccatis vindicandis, sine ira fieri non posse.
Caput XIX. De anima et corpore, deque Providentia.
Caput XX. De peccatis et Dei misericordia.
Caput XXI. De ira Dei et hominis.
Caput XXII. De peccatis, deque iis recitati versus Sibyllae.
Dissertatio De Lactantii Libro De Ira Dei. Auctore Dom. Le Nourry O. S. B.
Dissertatio De Lactantii Libro De Ira Dei. Auctore Dom. Le Nourry O. S. B.
Caput Primum. Analysis hujus libri.
Prolegomena In Librum De Mortibus Persecutorum.
Prolegomena In Librum De Mortibus Persecutorum.
Henrici Dodwelli Dissertatio De Ripa Striga.
Lucii Caecilii Firmiani Lactantii Liber Ad Donatum Confessorem, De Mortibus Persecutorum.
Lucii Caecilii Firmiani Lactantii Liber Ad Donatum Confessorem, De Mortibus Persecutorum.
Lactantii Firmiani Fragmenta.
Incerti Auctoris Phoenix Lactantio Tributus.
Incerti Auctoris Phoenix Lactantio Tributus.
Incerti Auctoris Carmen De Passione Domini.
Incerti Auctoris Carmen De Passione Domini.
Venantii Honorii Clementiani Fortunati, Presbyteri Italici, Ad Felicem Episcopum, De Pascha.
Venantii Honorii Clementiani Fortunati, Presbyteri Italici, Ad Felicem Episcopum, De Pascha.
Coelii Symphosii Aenigmata.
81. Vinum conversum in acetum.
Stephani Baluzii Tutelensis Notae In Librum De Mortibus Persecutorum.
Stephani Baluzii Tutelensis Notae In Librum De Mortibus Persecutorum.
Stephani Baluzii Epistolae Duae, In Quibus Explicantur Et Illustrantur Duo Loca Ex Libro Lactantii De Mortibus Persecutorum. (Praefixa est initio obse
Joannis Columbi Notae In Lactantium.
Joannis Columbi Notae In Lactantium.
De Libro Hoc Testimonia Et Judicia Aliquot.
Notae Joannis Columbi In Librum De Mortibus Persecutorum.
Notae Joannis Columbi In Librum De Mortibus Persecutorum.
Nicolai Toinardi Monitum Lectori.
Nicolai Toinardi Monitum Lectori.
Notae Toinardi Aurelianensis In Librum De Mortibus Persecutorum.
Notae Toinardi Aurelianensis In Librum De Mortibus Persecutorum.
Gisberti Cuperi Notae.
Notae In Lactantium. De Mortibus Persecutorum.
Notae In Lactantium. De Mortibus Persecutorum.
Pauli Baudri Notae In Librum De Mortibus Persecutorum.
Pauli Baudri Notae In Librum De Mortibus Persecutorum.
Pauli Baudri Notae
Dissertatio In Lucii Cecilii Librum De Mortibus Persecutorum Ad Donatum Confessorem, Lucio Caecilio Firmiano Lactantio Hactenus Adscriptum. (Auctore D
Disquisitiones Dogmaticae In Lactantium, Sive De Ejus Circa Religionem Sentiendi Et Argumentandi Ratione
Appendices Ad Scripta Sanctorum Pontificum Romanorum Marcellini, Marcelli, Eusebii Et Melchiadis Qui In Tomo VI Memorantur.
Appendix Prima, Ad Sanctum Marcellinum Papam.
Appendix Prima, Ad Sanctum Marcellinum Papam.
Epistola Prima , Marcellini Papae Ad Salomonem Episcopum.
Epistola II, Marcellini Papae Ad Orientales Episcopos.
Appendix Secunda, Ad Sanctum Marcellum Papam.
Appendix Secunda, Ad Sanctum Marcellum Papam.
Epistola Prima , Marcelli Papae Ad Episcopos Anthiochenae Provinciae.
Epistola II, Marcelli Papae I Ad Maxentium Tyrannum.
Decretum Marcelli Papae I, Desumptum
Appendix III, Ad Sanctum Eusebium Papam.
Appendix III, Ad Sanctum Eusebium Papam.
Epistola Prima , Eusebii Papae Ad Omnes Galliae Episcopos.
Epistola II, Eusebii Papae Ad Aegyptios .
Epistola III, Eusebii Papae Episcopis Tusciae Et Campaniae Directa.
Appendix IV, Ad Sanctum Melchiadem Papam.
Appendix IV, Ad Sanctum Melchiadem Papam.
Epistola , Melchiadis Papae Ad Omnes Hispaniae Episcopos.
Syllabus Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Syllabus Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Index Auctorum Librorumque Quae In Operibus Lactantii, Adjectisque Animadversionibus, Citantur, Laudantur Et Emendantur. Numerus Romanus Tomum, Arabic
Index Rerum Verborumque Notabilium Quae In Operibus Lactantii Continentur.
Index Rerum Verborumque Notabilium Quae In Operibus Lactantii Continentur.
Caput L.
Persecutores debellavit. Lact., l. VII Instit. c. 26: Illi enim, qui, ut impias religiones defenderent, coelestis ac singularis Dei cultum tollere voluerunt, profligati jacent. Eadem observant Eusebius in libro primo de Vita Constantini, c. 3, et auctor Fragmenti de Constantio Chloro, p. 475. Hieronymus in caput XIV Zachariae: Legamus ecclesiasticas historias, quid Valerianus, quid Decius, quid Diocletianus, quid Maximianus, quid saevissimus omnium Maximinus, et nuper Julianus passi sint; et tunc rebus probabimus, etiam juxta litteram prophetiae veritatem esse completam, quod computruerint carnes eorum, et oculi contabuerint, et lingua in pedorem et saniem dissoluta sit. Scaliger in animadversionibus ad Eusebium, p. 248, sic interpretatur hunc locum, ut Hieronymum putet Maximinum inter eos posuisse, quorum carnes computruerint. Sed ego puto, hunc non esse sensum verborum Hieronymi. 0377C Loquitur primo de miserabili morte Valeriani et Decii: sed mortis genus non explicat. Nam verba prophetiae, quae susceperat interpretanda, non poterant trahi ad genus mortis, quo duo illi principes perierunt. Deinde putredinem carnium refert ad Maximianum, tabem oculorum ad Maximinum, linguae pedorem et saniem ad Diocletianum, si vera sint, quae de eo narrant Eutychius Alexandrinus et Georgius Cedrenus, nimirum eum morti propinquum ex faucibus multitudinem vermium ipsa cum lingua, quae computruerat, ejecisse.
Valeriam. Cum viderem diserte in veteri libro scriptum esse, Valerium quem, non ausus sum mutare in prima libri istius editione, veritus scilicet, fortassis aliquis homo istius nominis alicubi lateret. Postea vero animadverti, dubium non esse, quin vetus liber mendosus sit in hoc loco, et Valeriae nomen heic reponendum esse. Itaque reposui.
Ut eum vixisse. Columbus suspicatur, scribendum esse, ut eum, id est, Licinium, edixisse cognovit. 0377D Mihi autem videtur, nihil omnino esse mutandum. Sensus enim hic est. Licinius Candidianum necari jussit. Quia vero non statim mandato est satisfactum, Valeria, ut eum vixisse tum cognovit, cum necari jussus erat, comitatui se Licinii miscuit, ut fortunam Candidiani specularetur.
Mater eorum. Id est, uxor Maximini, cujus nomen se nescire fatentur eruditi.
In Orientem. Plerique conjecerunt, rescribendum, in Orontem, quia constat, fluvium in hoc loco signari; quod pluribus argumentis erudite profecto ostendit clarissimus Cuperus. Quia tamen et ipse tradit, nonnullos veteres Orientem vocasse eum fluvium, quem reliqui vulgo dicunt Orontem, nolui textum mutare; licet idem vir clarissimus non dubitet, quin Lactantius scripserit Orontem et Orientem in locum veri nominis irrepsisse per librarios ea aetate, qua ita loquebantur.