220. De s. Georgio.

1 a. Sit mens laeta, vox sonora,

Plebs fidelis pandat ora

Caelesti praeconio ;

1b. Laudis thema singularis
Dat triumphus militaris
Martyri Georgio.

2 a. Sub errore vetustatis
Verbo pugnans veritatis
Et armis iustitiae

2 b. Pompam spernit Pharaonis,

Factus veri Salomonis

Signifer militiae.

3 a. Nam dum furens et insanus
Rex Persarum Dacianus
Multis regum finibus

3 b. Sub edicto convocatis
Stricto iussu potestatis
Imperavit omnibus

4 a. Diis profanis immolari
Et tormenta praeparari
Diversa rebellibus,

4b. Per quem multi viri legis
Ad profana saevi regis
Flectuntur terroribus.

5 a. Ecce, palam profitetur

Nomen Christi, nec terretur
Novus praeco fidei,

5 b. Tot tormenta non expavit,
Vanos cultus reprobavit
Erroris Aegyptii.

6 a. Fide constans, corde mitis,
Diis insultat, infinitis
Tormentis exponitur.

6 b. Ferro tortus, flammis ustus,
Rota fractus, ab his iustus
Caelitus eripitur.

7 a. Ad examen fit doloris

Quidquid fraus vel vis tortoris
Huic offerre potuit;

7 b. Sed nec minis, nec tormentis,
Nec tyranni blandimentis
Superari valuit.

8 a. Vota iusti diriguntur,
Et ut pulvis dissolvuntur
Idola gentilium ;

8b. Furca frondet, mutus fatur,
Ad tormenta confortatur
Magna pars fidelium.

9 a. Novi pugil testamenti,
Vetustatis et fermenti
Purgata rubigine,

9b. Ense demum immolatur,
Et in pace collocatur
Hostia victoriae.

10 a. Tanti ducis et patroni,

Christe, dator omnis boni,
Duc nos ad consortia,

10 b. Ab hac valle paupertatis,
Ubi summae suavitatis
Confruamur gloria.