230. De sancto Hilarione.

1 a. Exsultantes collaudemus,
Mira sancti personemus
Eiusque sollemnia.

1b. Hic vocatur Hilarion,

Quem duxit tetragrammaton
Regna in perennia.

2 a. Paternis ab erroribus
Ne pravaretur, sordibus
Destitit ab idolis.

2 b. Audiens hic Anthonium
Reliquit patrimonium
Puer bonae indolis.

3 a. Hic descendit a profanis,
Flevit puer non in vanis
Pro baptismi gratia.

3 b. Artem hausit scripturarum
Quaerens lumen doctrinarum
Mox in Alexandria.

4 a. Mox, ut se fecit monachum,
Hic tempus post bimensium,
Ad propria meavit.

4b. Defunctis iam parentibus,
Datis rebus pauperibus,
Monachos cumulavit.

5 a. Primus hic in Palaestina
Fulsit, in quo lux divina,
Monachus in Syria.

5b. Duodenum hic agebat,

Christum scire cum quaerebat,
Quadam in ceveria.

6 a. Cella, stratus et vestitus,
Victus panis, sal et ficus,
Huius sunt deliciae;

6 b. Caelibantes facit vivos,
Sanat dentes, haurit rivos:
Eius sunt divitiae.

7 a. Regia fit hic camuca

Qui vult nobis sed tunica
Sancti Hilarionis,

7 b. Qui sanat energuminos,
Depellit spiritus malos,
Proficit in donis.

8 a. Abicit mulierculam,
Dicit oratiunculam
Dando Deo gratias,

8b. Accensis quinque digitis,
Et ait cum iniuriis:
Cede retro sathanas.

9 a. Cella huius fuit bustum,
Lentes, aqua sedant gustum
Semper post crepusculum,

9 b. Panis, radix, ficus, olus,
Sextus illi fuit bolus
Saepe post quatriduum.

10 a. Caecam curat,
Stuprum fugat,
Pauper durat,
Caelum mirat

Unus ex lapidibus.

10 b. Deum orat,
Cyprum rorat,
Quando plorat
Tunc bonorat

Christum cum virtutibus.

11a. Extraxit ortum parvulum,
Quo suum stat corpusculum
Alma continentia.

11b. Quod fragrat in odoribus
Cum toga fert Ieronimus
Sanctaque constantia.

12 a. Sancte pater, tende manum,
Salva coetum Cyprianum
In pace prospera.

12 b. Regni fructus da secundos,
Aufer pestes, et iucundos
Omnes duc ad supera.