233. De S. Hugone Lincolniensi.

1. Producens caelite,
Pater ingenite,
Plantam iustitiae
In regno Franciae,
Qui se dum artavit
Mundo dilatavit
Trans mare tendens palmites.

2 a. Gerens vices confessoris
Hugo fuit salvatoris
Vas insigne gratiae,

2 b. Vas electum, vas honoris,
Post acceptum vas candoris,
Vas caelestis curiae.

3 a. Ab aeterno vas provisum,
Vas insigne, vas excisum
Manu sapientiae,

3 b. Vas dulcoris, non fetoris,
Vas saporis, non acoris,
Vas mirae fragantiae.

4 a. Sol luna lucidior
Et luna sideribus,

4b. Sic est Hugo clarior
Multis confessoribus.

5 a. Crevit in insula

quadam angelica
Divina gratia

mox illic inserta,
Cuius hunc petimus

te sacris precibus

Crescamus ut virtutibus.

5 b. Columna nobilis

quondam ecclesiae
Factus iam aulicus

caelestis curiae,
Succurre miseris,

miseris succurre,

Conferens donum gratiae.

6 a. Quae vox, quae poterit.

lingua retexere
Haeccine gaudia

vitae uranicae,
Quis te coronavit

Deus qui amavit,

Hugo flos paenitentiae.

6 b. Paenitens nituit

colore duplici,
Intus in anima

candore vivaci,
Foris in corpore

pallore tenaci,

Se iungens Deo simplici.

7. Sit patri gloria,
laus, benedictio,

Qui sibi praestitit
vitae naufragio

Natare sic salo

ut cum sparso malo
Regnaret Dei filio.