253. De sancto Iohanne Ev.

1 a. Vox respiret laude plena,
Concors menti cantilena
Grata fiat et serena
Iohannis praeconio.

1 b. Forma factus aquilina
Perscrutatur sic divina
Quod confirmat summis ima
Scribens: "In principio".

2 a. Qui potenter cuncta regit
Et inferni claustra fregit,
Hunc post vidit, et elegit
Ad matris custodiam.

2 b. Virgo quia fit electus

Et a Christo praedilectus,
Christi vidit supra pectus
Secretorum gloriam.

3 a. Christi fidem quam servavit
Cunctis palam praedicavit,
Et virtutes commendavit
Verbo, factis, opere.

3 b. Ob hoc ergo vir beatus
Fit in Patmos exsulatus,
Sed per Christum liberatus
Solvitur a carcere.

4 a. Gratulatur plebs fidelis,
Collaudatur rex e caelis,
Cuius nutu, cuius velis,
Ad Ephesum rediit.

4 b. Iuvenem resuscitavit,

Mulieri quam mors stravit
Quem videre praeoptavit
Vitae statum reddidit.

5 a. Saxa fiunt margaritae,
Auro silvae sunt munitae,
Hinc per eum sunt sortitae
Naturalem formulam.

5 b. Venenosi victor potus

In tormentis stat immotus,

Mitis, constans et devotus,

Fidem firmans credulam.

6 a. [Sic] Iohannes, pro tuorum
Dignitate meritorum,
Vivens intras vitae thorum
Valedicens fratribus.

6 b. Ductor bone matris Dei,
Te precamur, licet rei,
Locum nobis requiei
Poscas in caelestibus.