264. De sancto Kentigerno.

11 a. Gaude, mater Sion, gaude,
Corde, voce, manu plaude,
Kentigerni pia laude
Attollens praeconium;

1b. Dies mundo sit haec laeta,
Et moeroris fiat meta,
Quia pius dat athleta
Pium patrocinium.

2 a. Summa regum stirpe satus,
Fonte vivo debriatus,
Scholis vacans, literatus
Sub Servano studuit;

2 b. Gemma, iubar clericorum,
Vas virtutum, via morum,
Lampas, lumen Britannorum
Omnibus enituit.

3 a. Non in eo lux superna
Latet, ardens sed lucerna
Fit, intendens ad aeterna,
Lato lucens lumine;

3 b. Nec in parte, sed in toto
Deo servit, nam devoto
Corde, mente, voce, voto,
Totus est in numine.

4 a. Febres fugat et avellit,
Famem sedat, pestes pellit,
Praesulatu quos praecellit
Recto ducit tramite;

4 b. Garrit ales pernecatus,
Coquus est resuscitatus,
Salit vervex trucidatus
Amputato capite.

5 a. Ardent rami congelati,
Sacro flatu inflammati,
Saevi boves subiugati

Plaustri portant pondera;

5 b. Lupus cervo copulatur,
Novus ager his aratur,
Hinc arena seminatur,
Gignunt ador iugera.

6 a. Mutat mare cursum maris,
Fert annonam ab avaris,
Sceleratus fit molaris
Senex per miraculum.

6 b. Moecha moerens confortatur,
Regi reconciliatur,
Dum in fluctu qui iactatur
Piscis profert annulum.

7 a. Tot miranda qui fecisti,
Pater, quem hic elegisti,
Fac concivem Iesu Christi
Tuum esse populum.

7 b. Sancte praesul Kentigerne,
Bone pastor, dux superne,
Transfer tuos ad aeternae
Lucis habitaculum.