265. De sancta Kyneburga.

1 a. Kyneburgae virginis
Sine fastu criminis
Canamus praeconia,

1b. [o]dit fastum humilis,
Christi virgo nobilis,
Non placet superbia.

2 a. Virtus est humilitas,
Rectas Dei semitas
Sequens et vestigia.

2 b. Illam virgo tenuit,

Spernens mundam voluit
Patris uti gloria.

3 a. Quanto generosior
Tanto laudabilior
Est virtutis probitas.

3 b. Et quo maior genere
Eo fit in paupere
Grandior humilitas.

4 a. Nascens ex egregia
Saxonum prosapia,
Dereliquit omnia
Parentelae gaudia.

4 b. Sprevit temporalia
Propter caeli praemia,
Volens per humilia
Scandere caelestia.

5 a. Cor devotum fecit votum
Tam sollemne quam perenne
Toto vitae spatio.

5 b. Puellarum sacratarum
Votum vatum Deo gratum
Fuit ab initio.

6 a. O beata, consecrata

Kyneburga, tu nos purga,
Ne nos irae damnet virga
Pro vetusto vitio.

6 b. Sed exemplo castitatis
Tuaeque virginitatis
Nos purgatos a peccatis
Trahe tuo gaudio.

7 a. Tu vixisti non corrupta,
Iesu Christi sponsa nupta,
Coniuncta firmo foedere
Et sine carnis scelere.

7 b. Tu es forma exemplaris,
Vitae norma regularis,
Instruens bene vivere
Corde, voce et opere.

8 a. Pro te mira facit Deus
Et ab ira redit reus,
Claudi, muti vadunt tuti,
Prece tua praevia,

8 b. Infirmorum medicina,
Pias aures nunc inclina,
Ne ruina repentina
Lapsos privet gratia.

9. Ope tua media
Deo reconcilia.