269. De sancto Lazaro.

1. Fulget dies celebris,
Mentis pulsis tenebris;
Gaudeat ecclesia.

2 a. Dies est laetitiae,
Adsunt enim hodie
Lazari sollemnia;

2 b. Cuius revocatio,
Criminum remissio
Reis praestat gaudia.

3 a. Per conceptum virginis
Formam sumens hominis
Dei sapientia,

3 b. Verba vitae praedicaus,
Vitae vias indicans
Venit in Bethania.

4 a. Praeparat hospitium
Cernens Dei filium

4 b. Martha quidem socia
Felix unguentaria.

5 a. Obsequentes homini
Osculantur Domini

5 b. Pedes et creberrimis
Rigant eos lacrimis.

6 a. Ut sciat cur lugeant,
Cur gemant, cur doleant,

6 b. Mortem fratris unici
Voce produnt supplici.

7 a. Ut amica lex poscebat,
Fremens flebat et dicebat
Iesus adstans tumulo:

7b. "Mi dilecte, veni foras;"
Appellatus nescit moras,
Respirat in patulo.

8 a. Verata mors recedit,
Et novata vita redit
Ad iubentis libitum.

8 b. Redivivum reum solvi
Christus iubet, et avolvi
Lapidem oppositum.

9 a. Quod indicit vox magistri
Docta supplet ars ministri,
Soluti mox fasciculi
Resolvunt seras tumuli.

9 b. Lapis urgens degradatur,
Homo vitae resignatur,
Adstanti loquens populo
Confracto mortis vinculo.

10 a. Sancte Dei,
Quique rei

Infra thorum

Vitiorum
Iam sepulti,
Spe suffulti,

Tua poscunt munera.

10b. Posce rite
Regem vitae

Ut nos tuos

Atque suos
Mundos faece
Tua prece

Transferat ad supera.

10 c. Ubi dies

Est et quies,

Pax sollemnis

Et perennis

Laus sanctorum

Rex eorum

Ubi cuncta prospera.