276. De s. Ludovico Tolosano.

la. Caeli rore fecundatus
Sacer ordo caelo datus,
Sanctae genti foederatus,
Sancta profert germina.

1b. Ludovicus, vas odoris,
Actum vellus buius roris,
Inter sanctos est honoris
Tenens tria culmina.

2 a. Cuius vitae, cuius status,
Cuius normae, cuius natus
Quaeque mira operatus
Pangat nunc ecclesia.

2 b. Regnum spernit luculentum,
Decus mundi et parentum
Purae menti fit tormentum
Carnis petulantia.

3 a. Corde moesto plangit crucem,
Ore docto spargit lucem,
Post Franciscum currens ducem
Cuncta vitat devia.

3 b. Praesul plebis Tolosanae,
Ludovicus non inane
Semper serit, vitae vanae
Cuncta domans vitia.

4 a. Vestem Christo dat petenti
Sub egeno apparenti,
Mensae servit indigenti
Pauperum laetitia.

4b. Pastum horrens dominatus,
Fugam petit lacrimatus,
Hostem premit et temptatus
Mentis horribilia.

5 a. Sub minorum tegumento
Tectus, rectus documento,
Transit victo fraudulento
Ad aeterna gaudia.

5 b. Rex, sacerdos et propheta,

Constans fidei athleta,

Sis patronus logotheta

In caelesti curia.

6 a. Mors ac morbus et procella,
Daemonumque pulsa bella,
Et calamitatum sella
Te beatum asserunt.

6 b. Hostis liberari telo,
Collocari nos in caelo,
Tuae civitatis zelo

Mundae preces afferant.