309. De sancto Paxentio.

1 a. Athletam sibi Paxentium

Closae laetantur superiores,
Eundem gaudent propitium,
Quae secus iacent, inferiores.

lb.Binae dum petunt suffragium
Et rectoris fructus dulciores
Nullum verentur dispendium
Per malos ferri potentiores.

2 a. Clara martyris religio
Infra Parisiorum

moenia,
Huius corpus in coenobio
Multa custodit reverentia.

2 b. De vertice quid et brachio
Vestra tenent, Closae,
sacraria,
Et grandi non sine gaudio
Festa concelebrant duplicia.

3 a. Eiectis idolis genitor

Nati per preces factus credulus,
Monstratur, quantus eratpetitor,
QuamgratusipsiDeo parvulus.

3 b. Ferox ei semper proditor
Obstitit insidians aemulus,
Ast victor cessit dirus fictor,
Debilis et piger et quaerulus.

4 a. Gratis per preces vicit lepram
Paxentius servulus humilis,
Matronae purgans mentem aegram
Et corporis putredinem vilis.

4b. Haud ferat virtutum palaestram
Quicunque elocutor facilis
Artuum, nonne per fenestram
Iussit iret Sathan horribilis.

5 a. Invitus abit, sana manet
Proles imperatoris
nefandi,
Quem natae salus nec ammovet
Nec populi fides baptizandi.

5 b. Carismatum munera tenet
Aspirans ad decus

triumphandi
Invictus martyr, qui ut regnet
Nullum fugitgenus cruciandi.

6 a. Lauream caeli nunc adepte,
Paxenti, saevos
post cruciatus,
Precibus tuis, quam ineptae
Nostrae sunt, nostros

tolle reatus.

6 b. Multa constat potuisse te

Apud Deum tuos

per precatus ;

O quanto maiora quam ante

Nunc potes prope

Christum locatus.

7 a. Nostras hinc vides miserias ;
Quid opus estlongisproloquiis?
Fac ante nostras miserias
Dominum placemus obsequiis.

7 b. Omnes rogemus, id facias,

Luminibus nos asportanspiis,
Terrestres ut post ineptias
Caelicum fruamur imperiis.