321. De ss. Petro et Paulo.

la. Isti sunt duae olivae,
Isti duae primitivae
Radices ecclesiae.

1b. Hi iecerunt fundamentum,
Deus dedit incrementum
Rore suae gratiae.

2 a. Mira quidem est structura
Quae levatur in pressura,
Miri sunt artifices,

2 b. Quorum sanguis incremento
Quibus fiunt in caemento
Tortores opifices.

8 a. Candelabri fabrica
Tota fuit mystica
Et figurans talia.

3 b. Huius fabri ferreis
Feriendo malleis
Producunt hastilia.

4 a. Nero Petrum dum suspendit
Sic producit, sic extendit
In lucem et gloriam,

4 b. Et dum Paulo truncat caput,
Sic exaltat eum apud
Summi regis curiam.

5 a. Ecce tu es Petrus ille
Quem terrebat vox ancillae
Quae negare compulit,

5 b. Modo coram rege fortis
Nullum times genus mortis,
Scimus quid hoc contulit.

6 a. Mel de petra suxeras,
Oleum non biberas
De saxo firmissimo ;

6 b. Nunc unctus interius
Nihil credis melius

Quam mori pro domino.

7 a. Tu piscator hominum,
Qui trahis ad dominum
Plena magnis retia ;

7 b. Fac in eis colligi,
Fac cum bonis eligi
In vasa caelestia.

8 a. Doctor ex persecutore

Fac scholares cum doctore
Obtinere bravium.

8b. Hoc demissum in supernum,

Hoc caducum in aeternum

Transfer nobis gaudium.

9 a. Tu adulescentulus
Custos eras sedulus
Lapidantum vestibus ;

9 b. In te vertit dominus
Quod oravit Stephanus
Pro se lapidantibus.

10 a. Laeta vox caelestis aulae
Tibi, Petre, tibi, Paule,
Gaudet laudes canere.

10 b. Audite gregem pusillum,
Sit acceptum hoc tantillum
Quod valemus facere.